วันอังคารที่ 19-5-20 มีนัดตรวจเลือดรับยาที่โรงพยาบาลกลาง
6.48 น.วัดความดันยื่นใบนัดแล้วขึ้นไปชั้น 4 เพื่อเจาะเลือด ที่คลีนิกรุ่งอรุณ 
ซึ่งเร็วกว่ารอแผนกเจาะเลื้อดชั้น 2 ซึ่งเปิดตอนแปดโมงเช้า ใช้เวลารอผลเท่ากัน คือ หนึ่งชั่วโมง



เจาะเลือดเสร็จข้ามถนนเสือป่าไปฝั่งตรงข้าม
ร้านหลีเฮงเย็นตาโฟเปิดขายแบบวิถึชีวิตใหม่มีฉากกั้น





เลี้ยวซ้ายเข้าถนนเจ้าคำรพ ยังเช้าอยู่ ตลาดละลายทรัพย์ 
หลังธนาครกรุงเทพ สำนักพลับพลาไชย อดีตสำนักงานใหญ่ ถนนมังกร ยังไม่คึกคัก
ร้านค้าแผงลอยเพิ่งลงของจัดร้านจัดของ





ถึงถนนพลับพลาไชยเลี้ยวขวา



ช่วงนั้นตู้ปันสุขกำลังกระแสแรง ทำให้ร้านขายตู้กับข้าวขายดี



ข้ามไปฝั่ง สน.พลับพลาไชย 
โต๊ะหน้าร้านของร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ด สน.พลับพลาไชย คงไม่มีคนขโมย





เวลามาเจาะเลือด มีสองเส้นทางเดินระหว่างรอผลเลือดหนึ่งชั่วโมง
หนึ่ง คือ ไปตามถนนมังกร สอง คือ ถนนพลับพลาไชย ซึ่งมีของกินที่เปิดแต่เช้าหลายร้าน
วันนี้เลือกถนนพลับพลาไชย เพราะคิดถึงขาหมูตีห้านายอุ๊ ที่หัวถนนยี่สิบสองกรกฎาคม 1
ตรงข้ามศาลเจ้าโป๊ยเซียนหลีตีเบี้ยว



วันนี้เฮียอุ๊ไม่มา มาแต่อาซ้อ



ขาหมูเนื้อหนังหนึ่งร้อย คากิสองอัน 140 บาท ขอกระเทียมต้มมาด้วย



7.44 น.ข้ามไปเดินอีกฝั่ง เพื่อซื้อขนมเปี๊ยะ
ร้านเป้าหมายเช้านี้ยังจัดร้านไม่เสร็จ เพราะเปิด 8.30 น.



ร้านขนมเปี๊ยะติดกันไม่มีฮ่วยเปี้ย หรือเปี๊ยะงา
ข้ามแยกแปลงนามเข้าถนนแปลงนาม
ร้านขนมเปี๊ยะอื้อเล่งเฮงยังไม่เปิด ถ้าอย่างนั้นต้องไปแต้เล่าจินเส็ง ถนนเยาวพานิช



ร้านข้าวมันไก่แปลงนามเหมือนยังไม่ให้นั่งกินในร้าน



ร้านน้ำเต้าหู้เปิดใหม่น่าสนใจ



ข้ามถนนเยาวราชไปเข้าถนนเยาวพานิช ซึ่งฝั่งนี้ไม่มี "ย์" เหมือนฝั่งถนนทรงวาด
ร้านแต้เล่าจินเส็งก็ยังไม่เปิด ได้ยินเสียงแจ๋ว ๆ จากอาซ้อร้านซาละเปาแต้เล่าใช้หลี
"วันนี้อาสามไม่ไปซื้อที่บ้านตลาดพลู (เทอดไท 20/1) ซื้อที่นี้ก็แล้วกันนะคะ"
เสร็จเจ๊ไส้หมูสับไปสิบลูก 200 บาท เดิมมีไส้เดียว ตอนหลังเพิ่มไส้หวาน เพิ่มขนมจีบ



คู่แข่งของร้านซาละเปาแต้เล่าใช้หลี ไม่ใช่ร้านซาละเปาไต้แปะใกล้กัน 
เพราะขายกันคนละเวลา ซาละเปาไต้แปะเริ่มขาย ซาละเปาแต้เล่าใช่หลีกลับตลาดพลูไปแล้ว



แต่ คือ 7-11 ที่เปิดขาย 24 ชั่วโมง



กลับออกมาที่ถนนเยาวราชเลี้ยวซ้ายไปทางตลาดเก่า
ร้านเจ๊ดา ปูม้าดอง กำลังลงของ ให้สงสัยว่ากั๊งดอง ปูม้าดอง 
ดองกันยังไง เพราะลงของสด ดองที่หน้าร้านยังไม่เข้าเนื้อ
ร้านมาทีหลังร้านคุณยายละเมียดติดกัน แต่มาดังกว่าเพราะกระแสโซเชียล
คห.110-113 "เที่ยวไปกินไป @ ตรอกอิสรานุภาพ"
https://topicstock.ppantip.com/food/topicstock/2008/01/D6224097/D6224097.html





ตรงปากซอยเยาวราช 11 (ซอยอิสรานุภาพ) เข้าตลาดเก่า
มีรถเข็นซาละเปาแต่เล่าใช้หลีอีกคัน ขึ้นป้ายว่าร้านลูกชาย
เคยซื้อมากินเหมือนกัน รสชาติไส้และแป้งซาละเปาใกล้เคียงกัน
ไม่เคยถามว่าเป็นอะไรกัน เรื่องภายในครอบครั้ว บางครั้งก็ไม่ควรซอกแซก
แต่เป็นธรรมดาของคนมีลูกหลายคน แต่ละคนก็แยกแตกออกไปทำของตัวเอง
เราจึงมักเห็นชื่อร้านเหมือนกัน แต่มีสร้อยต่อท้าย เช่น เจ้าเก่า หรือเจ้าเก่ากว่า หรือไม่มีสาขา



จากตลาดเก่าเดินมาถึงถนนมังกรฝั่งสำเพ็ง วันนี้โจ๊กและต้มเลือดหมูเจ๊ง้อไม่ขาย



ข้ามถนนเยาวราชไปถนนมังกรฝั่งคาเธ่ย์ (ตลาดโลตัส)
ยังเช้าไปสำหรับผัดไทคิคูย่า 2 ซึ่งเริ่มขายเก้าโมงเช้า
"เที่ยวไปกินไป by laser @ ผัดไทยราชวงศ์ (คิคูย่า) 2" https://ppantip.com/topic/37236429
แต่ไม่สายไปสำหรับกระเพาะปลาคาเธ่ย์ ที่หลังสุดยังไม่เที่ยงหมดทุกหม้อ



พิเศษ 3 ถุงๆ ละ 60 บาท ไม่เลือด ไม่ไข่นกกระทา ไม่ไก่ ไม่หน่อไม้
แต่ใส่เนื้อปู และเนื้อเป๋าฮื้อเทียมทำจากเนื้อหมึก



เคยเห็นว่ามีศาลอยู่ที่หน้าร้านผัดไท นึกว่าเป็นศาลเจ้าปึงเถ่ากงทั่วไป



วันนี้จึงได้เห็นชัดว่า คือ ศาลท่านพระศรีทรงยศ หรือเจ้าสัวเนียม
เจ้าของที่ดินสืบทอดจากบิดาในย่านเยาวราชจนถึงถนนกรุงเกษม
เป็นผู้สร้างตลาดเก่าประมาณสมัยรัชกาลที่ 4 ต่อมายกให้บุตรสาว 
คือ คุณหญิงนิ่ม ซึ่งสมรสกับพระยาอิศรานุภาพ (เอี่ยม บุนนาค)
ซึ่งนำชื่อมาตั้งเป็นตรอกอิสรานุภาพ ยาวตั้งแต่ถนนพลับพลาไชย จนถึงถนนวานิช 1 สำเพ็ง
อ่านเพิ่มเติม : https://www.facebook.com/Charoen1948/posts/1450614661655139/



เยื้องร้านกระเพาะปลาคาเธ่ย์ มีร้านขายกุยช่าย 
ครั้งแรกไม่ได้สนใจอะไร เพราะเยาวราชเต็มไปด้วยกุยช่ายตลาดพลูทั้งแท้ทั้งเทียม
แต่ต้องหยุดกึก เพราะคำว่า "หมู่บ้านเศรษฐกิจ"
เคยอ่านเจอว่าในหมู่บ้านเศรษฐกิจย่านบางแค มีร้านกุยช่ายดังอยู่
วันนี้มาเปิดสาขาเยาวราช ต้องขอลองสักหน่อย



มีทั้งอั่งก้วย หรืออั่งถ่อก้วย หรือขนมท้อแดง  กดด้วยพิมพ์ไม้เป็นทรงลูกท้อแบน



กุยใช้ก้วย หรือขนมกุยช่ายมีสี่ไส้ คือ กุยช่าย หน่อไม้ มันแกวและเผือก ลูกละ 10 บาท
บรรจุกล่องละ 5 ชิ้น 50 บาทเช่นกัน ซื้อกุยช่าย 4 นอกนั้นอย่างละสองลูกใส่สองกล่อง



8.11 น.เดินมาออกถนนเจริญกรุง มองไปฝั่งตรงข้าม หมีกรอบหมี่กะทิยังไม่มา



ข้ามถนนเจริญกรุงเลี้ยวขวาผ่านวัดมังกรกมลาวาส หรือวัดเล่งเน่ยยี่
เลี้ยวซ้ายเข้าซอยเจริญกรุง 21 (ตรอกอิสรานุภาพ)



โจ๊กเด็กขายเย็นมีแต่อิ่วก้วยอาตี๋ รุ่นที่ 3 เจ้าเก่าหัวมุมซอยเจริญไชย 2 
ส่วนเจ๊เกียวเจ้าเก่าอีกเจ้าและเป็นเจ้าดัง ย้ายลึกเข้าไปเยื้องร้านจกโต๊ะเดียว



เลี้ยวขวาเข้าซอยเจริญไชย 2 
ไปที่สามแยกตัดกับซอยเจริญไชย 1 (เจริญกรุง 23)



ตรงข้ามบ้านเก่าเล่าเรื่อง และก๋วยเตี๋ยวเนื้อเบคแฮม
แวะกินเกี้ยมอี๋เจ็ชุง ติดกับร้านบะหมี่จับกัง
เดิมมีแต่เกี้ยมอี๋ แต่ปัจจุบันมีเส้นอย่างอื่นด้วย



นั่งรอน้ำแกงเดือด 10 นาที



น้ำแกงเดือดบอกเซี่ยงจี๊ยังหั่นไม่เสร็จ ขอไปเอาจากที่บ้านก่อน



เครื่องปรุง ส่วนหนึ่งที่สร้างชื่อให้กับเจ๊ชุง มาจากซอสพริกตำ



ธรรมดา 50 บาท



เซี่ยงจี๊หั่นมาเป็นท่อน ไม่แล่เป็นแผ่นเหมือนร้านทั่วไป





หมูต้มซีอิ๊ว หรือบ๊ะเต็ง



หมูเด้งปรุงรสกดเป็นแผ่น



น้ำซุปหอมหวานน้ำต้มกระดูกหมู



ชิมความหอมหวานของน้ำแกงพอสมควรแล้ว 
กลับสู่สูตรยอดนิยมของลูกค้าทุกคน คือ การใส่ซอสพริกสูตรเจ๊ชุงลงไปในน้ำแกงด้วย



น่าแปลกที่ทำให้น้ำแกงอรอ่ยไปอีกแบบ