พระพุทธศาสนามุ่งสอนแต่ในทางปฏิเสธใช่ไหม?

พระพุทธศาสนามุ่งสอนแต่ในทางปฏิเสธใช่ไหม?

    "เคยมีปราชญ์ฝ่ายตะวันตบางท่าน เขียนข้อความทำนองตำหนิพระพุทธศาสนาไว้ว่า มีคำสอนมุ่งแต่ในทางปฏิเสธ (negative) คือ สอนให้ละเว้นความชั่วอย่างนั้นอย่างนี้ฝ่ายเีดยว ไม่ได้สอนย้ำชักจูงเร่งรัดพุทธศาสนิกให้ขวนขายทำดี (positive) ไม่ได้แนะนำว่า เมื่อเว้นชั่วนั้นๆ แล้ว จะพึงทำควมดีอย่างไรต่อไป มีคำสอนเป็นสกวิสัย (subjective) เป็นได้เพียงจริยธรรมแห่งความคิด (an ethic of thoughts) เป็นคำสอนแบถอนตัวและเฉื่อยเฉย (passive) ทำให้พุทธศาสนิกชนพอใจแต่เพียงแค่งดเว้นทำความชั่ว คอยระวังเพียงไม่ให้ตนต้องเข้าไปเกี่ยวข้องพัวพันกับบาป ไม่เอาใจใส่ขวนขวายช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ด้วยการลงมือกระทำการปลดเปลื้องความทุกข์ และสร้างเสริมประโยชน์สุขจริงจัง" สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). ๒๕๕๕. พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย กรุงเทพ : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๗๑๓-๗๑๔.

เพิ่มเติมว่า

    เราถือว่าเป็นความคิดเห็นของเขา เราไม่ถือเป็นสิ่งไม่ดี เราถือว่าเป็นกลางๆ ถือว่าเป็นข้อคิดของเขา ทุกคนมีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นได้ ไม่ใช่ว่าใครที่คิดเห็นไม่ตรงกับเรากลายเป็นกล่าวหาเรา ให้ร้ายเรา เป็นการอคติ พระพุทธองค์ไม่เคยสอนอย่างนี้ แต่บางคนกลายเป็นคิดอย่างนี้หมด ใครแตะไม่ได้ ใครแตะเป็นปรปักษ์ เป็นอคติ

    บุคคลตะวันตกคนนี้เขายังเข้าใจพระพุทธศาสนาเพียงด้านเดียว เพราะไม่ได้เข้ามาศึกษาอย่างจริงจัง ฉะนั้น แนะนำว่าควรเข้ามาศึกษาอย่างจริงจัง ถึงจะได้รู้ทั้งรอบด้าน สมมติว่ามือมีอยู่ ๕ นิ้ว เขารู้แค่ นิ้วเดียว

^_^  ..._/_...  ^_^ 
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา

อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่