ขอเริ่มเล่าเรื่องที่งมงายก่อนค่ะ
แฟนศรัทธาครูบาวัดนึงมากในจังหวัดเชียงใหม่  มากถึงมากที่สุดจนเอาคำสอนนั่นนี่มาบังคับเราต่างๆนาๆให้เราเชื่อและศรัทธาด้วย สมัยนั้นเราไหว้พระพุทธรูปที่วัดอื่นหรือที่ใดๆก็ตามแฟนก็จะโกรธไม่พอใจ เพราะครูบาบอกไม่ให้ไหว้ เค้าพูดอะไรเราก็ต้องเห็นด้วยคล้อยตาม ถ้าเราขัดหรืออะไรก็จะไม่พอใจเช่นกัน พอมาบังคับมายุ่งจู้จี้กะเรามากๆเราก็เริ่มรำคาญเลยเริ่มอคติกับวัดแห่งนั้นรวมถึงตัวครูบาท่านนั้นด้วย จนเราบอกไปว่าอะไรนักหนาเรื่องวัดบ้านี่  ศรัทธาใครก็ศรัทธามันสิจะมาบังคับทำไม เคยจะเลิกกะเราเพราะเรื่องครูบากับวัดนี่ก็หลายครั้งมาก ว่าเราเลี้ยงเสียข้าวสุกบ้าง ชาวนากับงูเห่าบ้าง บอกว่าเค้าเอาคำสอนของครูบามาช่วยเราทุกอย่าง ที่ได้มาเจอกันก็เพราะครูบา บอกว่ากินมังสวัวิรัติเพราะอยู่เพื่อกิน ไม่ใช่กินเพื่ออยู่แต่มันก็ย้อนแย้งกันมาก คำนี้คือต้องทานง่าย กินง่าย อยู่ง่าย กินอะไรก็ได้ไม่ใช่หรอคะเพื่อให้มีชีวิตอยู่ แต่นี่เลือกมีเนื้อก็ไม่กิน ต้องหาแต่อาหารมัง ไปที่ไหนก็ไปนั่งอดเพระาไม่มีอาหารมัง ชาวบ้านที่ไปทำบุญที่วัดก็ต้องทำแต่อาหารมังไปถวาย บอกไม่เบียดเบียนสัตว์ แต่ทานนม ทานน้ำผึ้ง บอกว่าน้ำผึ้งป่าไม่ทาน ทานได้แค่เลี้ยง แล้วมันต่างกันตรงไหนคะ ว่าเราต่างๆนาๆเพราะเราไม่เห็นด้วย บอกเราไปลบหลู่ครูบา คือเราพูดขัดอะไรไม่ได้ ถ้าเห็นต่างก็ไม่ได้คือลบหลู่ละ อย่างเรื่อง เราถามว่าทำไมเธอจากคนอ้วนกินมังเลยกลายมาเป็นคนผอม ทำไมครูบาจากคนผอมกินมังแต่อ้วนเอาๆ พิธีไหว้ครูเราก็เห็นไปนั่งไหว้รองเท้าครูบากัน แถมยังสอนให้ไม่ให้ไหว้พระที่อื่น ไม่ให้กินอาหารในวัดอื่น แต่ล้วนทำได้ในวัดของตัวเอง แบบนี้คือคำสอนที่ดูหมิ่นวัดอื่นรึเปล่าคะ
แต่เค้าบอกว่าไม่ได้ดูหมื่น 
สิ่งที่ครูบาสอนแฟนคือ ให้ถือศีล นั่งสมาธิ ไม่ทานเนื้อสัตว์ ไม่เบียดเบียนสัตว์ ห้ามไหว้พระที่อื่น เพราะไม่รู้ว่าเป็นพระดีรึเปล่า ห้ามทานอาหารในวัดอื่นหรือใกล้เคียงเพราะว่ามีสิ่งไม่ดีเยอะ สมมุติว่าซื้อน้ำดื่มจากข้างนอกเข้าไปถ้าเข้าไปในวัดอื่นแล้วคือจะดื่มน้ำขวดนั้นไม่ได้แล้ว ทานมังสวิรัติ ครูบาท่านเป็นเหมือนตนบุญของพระพุทธเจ้ามาช่วยมนุษย์อันนี้แฟนพูดเอง แต่ทุกอย่างล้วนทำได้ในวัดตัวเอง
 เรื่องต่อไปคือ 
แฟนแอบไปมีอะไรกับแฟนเก่า เราก็ทำใจไม่ได้คิดวกไปวนมา แต่ก็ให้อภัยไปเพราะอุส่ามาสารภาพ บอกอยากเริ่มใหม่ ไม่อยากทำแล้ว แต่เราก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี จนเราอยากได้ความมั่นใจจริงๆว่าจะไม่ทำแล้ว จะไม่โกหกเราแล้ว โกหกเรามาสามปีเต็มๆ แอบไปมีอะไรกันประมาณเดือนละครั้ง เราให้ไลน์ไปหาแฟนเก่าก็รวมหัวกันโกหกว่าไม่มีอะไร เราก็เลยบอกว่าให้พูดกับครูบาว่าสิ่งที่พูดกะเราเป็นความจริง ไม่ใช่เรื่องโกหก ให้พูดในใจนะคะ แบบเหมือนเราไม่ไว้ใจคนคนนั้นก็จะให้เค้าไปสาบานกับพระรูปนั้นสิประมาณนี้อะคะ แฟนก็ไม่พอใจเลยค่ะ ไม่พอใจแบบมากๆๆๆ บอกว่าเรามีสิทธิ์อะไรไปเอ่ยชื่อท่านไม่ศรัทธาแล้วไปเอาท่านมาเกี่ยวทำไม คือพูดเหมือนเราต้อยต่ำมากอะค่ะ แล้วท่านสูงส่งมากจนเราไม่มีสิทธิ์เอ่ยถึง หรือเอามาเกี่ยว เราก็เลยบอกไปว่า เราไม่ได้มีเจตนาไม่ดี แต่เห็นว่าท่านคือคนที่แฟนนับถือมาก แฟนคงไม่กล้าโกหกหรือทำผิดต่อท่าน แฟนก็ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น บอกว่าหลายครั้งแล้วนะที่เราพูดถึงท่าน เราก็เลยบอกต่อว่า งั้นลองคิดดูละกัน 
เธอบอกว่าเพราะเราไม่ค่อยมีอะไรกับเธอ เธอเลยไปมีกับแฟนเก่าแทน
ส่วนเรา ที่เราอคติไม่ชอบวัดกับครูบาเธอ ก็เพราะเธอเอามาบังคับเราสารพัด  เราไม่ใช่อยู่ๆจะว่าใครก็ว่า ทำไมไม่คิดถึงตรงนี้บ้างอ่ะ( เคยว่าเมื่อสมัยปีสองปีที่แล้วค่ะ ตอนนี้ไม่เคยพูดถึงครูบาเลยเพราะว่าแฟนเลิกเอามาบังคับเราแล้ว)
เธอมีเหตุผล เราก็มีเหตุผลของเรา แฟนก็บอกว่าไม่ฟังไรทั้งนั้น จบ ขาดกันตรงนี้ เราบอกว่า ครั้งนี้เรายังไมไ่ด้ว่าอะไรครูบาเธอเลยสักคำนะ แฟนบอกว่า ครูบาท่านช่วยคนให้ปฎิบัติ ช่วยแนะแนวทาง ไม่ใช่เอาท่านมายุ่งเรื่องไร้สาระ ไม่ฟัง พอปวดหัว เราก็เลยเคๆ พอแล้ว จบการสนทนา เค้าก็บล้อคเราหมด ไลน์ เฟส ยกเว้นเบอร์