ชั้นก็เหมือนกับคนปกติทั่วไป เเต่มักโดนทุกสายตาจับจ้อง เเละพูดจาดูถูกอยู่บ่อยๆ ชั้นใน 3 ปีที่แล้ว มีความสุขมากๆ ดีใจที่มีเพื่อน ดีใจที่ได้เรียน ดีใจที่ทุกคนรักชั้น เเต่พอเวลาผ่านไปนับตั้งแต่นั้นมาชีวิตชั้นก็ได้เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ จากขาวกลายเป็นดำ เวลาก็ผ่านไปเร็วเหลือเกินชั้นในนั้นในสมองมีเเต่คำถามมากมาย ทำไมต้องเป็นชั้น ทำไมต้องเป็นเเบบนี้ ทำไมชั้นทำอะไรผิด ทำไมโชคชะตาใจร้ายเเบบนี้ ทำไม ทำไม ในสมองชั้ในสมองชั้นมีเเ่คำถามจริงๆ ทุกวันนี้ชีวิตชั้นก็ไม่ได้เหมือนเดิมอีกเเล้ว ชั้นเหมือนตัวคนเดียวมาตั้งเเต่เกิด ปัญหารอบตัวชั้น 17 ปี ก็ไม่เคยเล่าเเละระบายให้ใครรับฟัง ชั้นจะชอบพูดในใจเเทนมากกว่าที่จะเอ่ยปากพูดออกไป เหมือนชั้นจะกลายเป็นคนเงียบๆ ไม่อยากจะยิ้มให้กับอะไรเเล้ว ชั้นเหนื่อย ชั้นไม่อยากจะพูดกับใครเลยจริงๆ ชั้นเบื่อหน่ายมากๆ ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับชั้นเลยจริงๆ ชั้นคิดว่าตัวชั้นเองก็มีข้อบกพร่องหลายอย่างในชีวิตเเละชั้นก็คิดว่าตัวเองในตอนนี้อาจจะกลายเป็นคนเย็นชา เเละชั้นอยากจะบอกว่าชั้นสู้มาคนเดียวจริงๆ ไม่มีใครเคยให้กำลังใจกับชั้นเลย ไม่มีเลไม่มีเลยจริงๆ เเต่ชั้นก็โอเค ชั้นเอ็นจอย ชั้นไม่ได้ต้องการให้ใครมาเป็นกำลังใจให้ชั้นอยู่เเล้ว ชั้นให้กำลังใจกับตัวเองมาตลอดเเละจะเป็นเเบบนั้นไปเรื่อยๆ 2020 ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าตัวเองต้องยึดมั่นกับการใช้ชีวิตต่อไป ...
คำพูดคนสามารถทำลายคนทั้งคนเเละจิตใจได้เหมือนกัน 🖤