คือ....แม่หนูพึ่งเสียไปเมื่อ6วันที่แล้ว หนอายุ15ขึ้นม.4 ร้องไห้ครั้งแรกคือตอนที่โรงบาลโทรมาบอกว่าแม่เสียแล้วตอนตี2 และครั้งที่2คือวันเผาแม่ และตอนนี้คือตอนที่กลับจากรร.และเปิดประตูเข้ามา....ไม่มีแม่ที่เราบอกว่ากลับมาแล้ว ไม่มีแม่ที่พูดตอบเราแล้ว ไม่มี ไม่มีแล้วจริงๆ ตั้งแต่จำความได้คือไม่เคยห่างอกแม่ ห่างกันมากสุดแค่เข้าค่าย อย่างน้อยก็ได้ยินเสียง แต่ตอนนี้....ไม่รู้สึก ไม่ได้ยินไม่ได้เห็นเขาแล้ว ทำตัวเข้มแข็งมาตลอดใครถามว่าโอเคมั้ย เราก็ยิ้มแล้วไม่คิดอะไรแล้วตอบว่าโอเคร ไม่เป็นไร แต่ทำไม่ได้....น้ำตาไม่หยุดไหลเมื่อกลับมาแล้วเหลือแต่รูปของแม่.....

หนูคิดถึงแม่จัง...