เราคุยกันมานานมากเเล้วค่ะตอนเเรกเค้าดีมากๆเลยค่ะเราเป็นคนไม่ชอบเซ้าซี้ค่ะถามครั้งเดียวรอจนกว่าเค้าจะตอบไม่ว่าจะกี่วันเเต่เราชอบคิดมากคิดคนเดียวหลังๆมาเค้าติดเพื่อนมากทำไรไปไหนเค้าก็บอกเราตอนเเรกก็มองว่าเค้าโอเคดีไปไหนก็บอกเเต่หลังๆเราเริ่มรู้สึกว่าเค้าเเค่เอาเรื่องของเขามาสุมใส่เราเเค่เค้ารู้สึกสบายใจเเต่เค้าไม่เคยเเคร์ความรูสึกเราเลยบางทีจะปรึกษาเค้าเรื่องอะไรสักอย่างเค้าก็รับรู้นะว่าเราอยากปรึกษาเเต่เค้ากลับมองข้ามเราถามเค้าตลอดทำไรกินไรยังเค้าตอบกลับมาไปนู้นนะไปนี้นะเค้าเห็นเเก่ตัวไปรึป่าวไม่เคยเเคร์กันเลยเค้าเเค่อยากจะบอกก็บอกอยากจะหายก็หายเราควรจะทำไงดีคะหรือควรหยุดเราเคยหายไปเค้าก็ไม่ตามเเล้วมีครั้งนึงคุยๆกันอยู่เค้าก็หายไปเดือนนึงเเล้วเค้าทักมาบอกว่าที่เค้าหายไปเค้าเเค่อยากจะรู้ว่าใจเค้าต้องการอะไรเเล้วเค้าก็ขอโทษเราก็เลยกลับไปพอกลับมาก็เหมือนเดิมค่ะตอนนี้เรารู้สึกเฉยๆกับเค้าค่ะเเต่ที่ยังคุยอยู่น่าจะเป็นความผูกพันเพราะเราคุยกัามานานเเล้วค่ะพอจะมีคำเเนะนำไหมคะ