มันแย่แบบแย่จริงๆ อะครับ ไม่ใช่แค่ภาษาไม่สวยนะ แต่มันอ่านไม่รู้เรื่องเลย
ไม่อยากใช้คำว่าแปลผิด เพราะส่วนตัวก็อ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก แต่ถ้าเอาไปเทียบกับภาษาอังกฤษนี่คือแทบจะเป็นคนละเรื่องแล้ว
ฉบับ ENG: ขอบคุณครับ แต่บอสคงไม่แกล้งปล่อยมือให้ผมตกลงไปใช่มั้ย? (ํYou won't let go of your hand suddenly, Will you?)
ฉบับภาษาไทย: ต่อไปจะพยายามไม่แยกจากกลุ่มไปคนเดียว
บริบทในเรื่องคือ ไป่หลงร้อยมังกร (หัวหน้าแก๊ง) ไปจ้างคนมาปลอมเป็นตัวเองเพื่อหลอกศัตรู
แต่พอถึงเวลารวมแก๊ง ไป่หลงแกล้งหยอกลูกน้องว่า "กล้าจ้างคนมาปลอมเป็นฉัน ก็ต้องโดนแบบนี้แหละ" (That's what you get for hiring imposter of me)
ลูกน้องเลยตอบกลับว่า "ไม่เอาน่า ก็บอสเองไม่ใช่เหรอที่เป็นคนจ้างไอ้หมอนั่น" (It was boss who hired him)
แต่พอไปอ่านฉบับไทยนี่งงเป็นไก่ตาแตกว่า "ของปลอมฉันไม่รับเข้าพวกหรอกนะ" กับ "บอสต่างหากล่ะที่จะเป็นคนรับหรือไม่รับ" นี่หมายความว่าอะไร?
ฉบับ ENG: มันเป็นเรื่องยากเกินไปสำหรับลาโร่ที่จะกำจัดมารุโกะและเข้าไปควบคุมจอมเขมือบให้มาเป็นหุ่นเชิดในสังเวียน 'เดิมพันเหนือผู้นำสูงสุด' ของตัวเอง
ฉบับภาษาไทย: ฆ่ามารุโกะทำให้จอมเขมือบไร้ซึ่งกำลัง การจะใช้หุ่นเชิดไปเดิมพันเหนือผู้นำสูงสุดเป็นเรื่องที่ยาก
WHAT????????
ฉบับ ENG:
กระแสไฟฟ้าปริศนานั่นทำให้จอมเขมือบไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องช่วยหมายเลข 0 ออกไปก่อนเท่านั้น
เพราะงั้นหมอนั่นเลยต้องรีบหนี ทั้งๆ ที่ตอนนั้นมันเป็นโอกาสดีที่สุดที่จอมเขมือบจะบดขยี้ลาโร่
'คู่ต่อสู้จะหันมาใช้กำลังทันทีที่รู้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายแพ้' หมอนั่นน่าจะเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาเป็นร้อยเป็นพันครั้งแล้ว
ฉบับภาษาไทย:
กระแสไฟฟ้าปริศนาช่วยหยุดยั้งหมายเลขศูนย์ได้ จอมเขมือบจึงตั้งใจจะเล่นงานทีหลัง
แต่ลืมไปว่าตอนนั้นเป็นโอกาสเดียวที่จอมเขมือบจะทำให้ลาโร่หมดสิ้นทุกอย่าง
เมื่อรู้ว่าตัวเองพ่ายแพ้ก็อาละวาด ดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองอยู่รอด
WHAT????????
ก็ไม่รู้นะครับว่าอันไหนแปลผิด อันไหนแปลถูก แต่พิจารณาทั้งสองอันแล้ว ฉบับ ENG อ่านรู้เรื่องกว่ามาก
และถ้าใครเคยอ่านฉบับลิขสิทธิ์เรื่องนี้จะรู้เลยว่า ผมไม่ได้ cherry-picking เลือกหยิบหน้าที่ห่วยแบบสุดๆ มาบ่น แต่มันเป็นแบบนี้ "ทั้งเล่ม" และ "ทุกเล่ม"
อะไรทำให้ SIC แปล "บาคุ ลับ ลวง หลอก" ออกมาได้ห่วยแตกขนาดนี้ครับ?
ไม่อยากใช้คำว่าแปลผิด เพราะส่วนตัวก็อ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก แต่ถ้าเอาไปเทียบกับภาษาอังกฤษนี่คือแทบจะเป็นคนละเรื่องแล้ว
ฉบับ ENG: ขอบคุณครับ แต่บอสคงไม่แกล้งปล่อยมือให้ผมตกลงไปใช่มั้ย? (ํYou won't let go of your hand suddenly, Will you?)
ฉบับภาษาไทย: ต่อไปจะพยายามไม่แยกจากกลุ่มไปคนเดียว
บริบทในเรื่องคือ ไป่หลงร้อยมังกร (หัวหน้าแก๊ง) ไปจ้างคนมาปลอมเป็นตัวเองเพื่อหลอกศัตรู
แต่พอถึงเวลารวมแก๊ง ไป่หลงแกล้งหยอกลูกน้องว่า "กล้าจ้างคนมาปลอมเป็นฉัน ก็ต้องโดนแบบนี้แหละ" (That's what you get for hiring imposter of me)
ลูกน้องเลยตอบกลับว่า "ไม่เอาน่า ก็บอสเองไม่ใช่เหรอที่เป็นคนจ้างไอ้หมอนั่น" (It was boss who hired him)
แต่พอไปอ่านฉบับไทยนี่งงเป็นไก่ตาแตกว่า "ของปลอมฉันไม่รับเข้าพวกหรอกนะ" กับ "บอสต่างหากล่ะที่จะเป็นคนรับหรือไม่รับ" นี่หมายความว่าอะไร?
ฉบับ ENG: มันเป็นเรื่องยากเกินไปสำหรับลาโร่ที่จะกำจัดมารุโกะและเข้าไปควบคุมจอมเขมือบให้มาเป็นหุ่นเชิดในสังเวียน 'เดิมพันเหนือผู้นำสูงสุด' ของตัวเอง
ฉบับภาษาไทย: ฆ่ามารุโกะทำให้จอมเขมือบไร้ซึ่งกำลัง การจะใช้หุ่นเชิดไปเดิมพันเหนือผู้นำสูงสุดเป็นเรื่องที่ยาก
WHAT????????
ฉบับ ENG:
กระแสไฟฟ้าปริศนานั่นทำให้จอมเขมือบไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องช่วยหมายเลข 0 ออกไปก่อนเท่านั้น
เพราะงั้นหมอนั่นเลยต้องรีบหนี ทั้งๆ ที่ตอนนั้นมันเป็นโอกาสดีที่สุดที่จอมเขมือบจะบดขยี้ลาโร่
'คู่ต่อสู้จะหันมาใช้กำลังทันทีที่รู้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายแพ้' หมอนั่นน่าจะเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาเป็นร้อยเป็นพันครั้งแล้ว
ฉบับภาษาไทย:
กระแสไฟฟ้าปริศนาช่วยหยุดยั้งหมายเลขศูนย์ได้ จอมเขมือบจึงตั้งใจจะเล่นงานทีหลัง
แต่ลืมไปว่าตอนนั้นเป็นโอกาสเดียวที่จอมเขมือบจะทำให้ลาโร่หมดสิ้นทุกอย่าง
เมื่อรู้ว่าตัวเองพ่ายแพ้ก็อาละวาด ดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองอยู่รอด
WHAT????????
ก็ไม่รู้นะครับว่าอันไหนแปลผิด อันไหนแปลถูก แต่พิจารณาทั้งสองอันแล้ว ฉบับ ENG อ่านรู้เรื่องกว่ามาก
และถ้าใครเคยอ่านฉบับลิขสิทธิ์เรื่องนี้จะรู้เลยว่า ผมไม่ได้ cherry-picking เลือกหยิบหน้าที่ห่วยแบบสุดๆ มาบ่น แต่มันเป็นแบบนี้ "ทั้งเล่ม" และ "ทุกเล่ม"