สวัสดีค่ะ
การตั้งกระทู้ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยนะค่ะ แต่เหตุจำเป็นที่ต้องทำให้เขียนเรื่องราวในวันนี้ ต้องบอกก่อนว่าลูกของเราอายุ 3.5 ขวบ เคยเรียนเตรียมอนุบาลและซัมเมอร์มาก่อนหน้านี้แล้ว แต่พอเข้าเรียนอนุบาล 1 เราย้ายลูกไปเรียนที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง (เป็นกึ่งรัฐบาลและเอกชน) วันแรกที่ไปส่งเราได้เข้าไปส่งลูกถึงในห้องเรียนเหมือนกับโรงเรียนทั่วๆไป แต่ด้วยสถานการณ์ของโรคโควิด-19 วันที่สองของการไปเรียน โรงเรียนมีมาตรการให้ผู้ปกครองส่งลูกแค่เพียงหน้าประตูทางเข้าของโรงเรียนเท่านั้น เพื่อป้องกันการแออัดของเด็กนักเรียนและผู้ปกครอง วันที่สองของการไปส่งลูกลูกก็ร้องไห้ตามปกติไม่ได้มากมายหรือหนักหนาอะไร คุณครูท่านนึงมางัดลูกเราและพูดว่า "ถ้ายังร้องไห้อีกตำรวจจะมาจับไปแล้วนะ" วันที่สาม ก็ยังเป็นคุณครูท่านเดิมและพูดว่า "ถ้ายังร้องไห้อีก รปภ. จะมาจับแม่ไปแล้วนะ" วันนี้เราก็ยังคงเข้าไปส่งลูกแบบเช่นเคย แต่ไม่เจอคุณครูเวรหน้าประตูคนเดิม ซึ่งเป็นท่านอื่นแทน แต่การกระทำของวันนี้ก็คือ "งัดลูกออกจากอกเรา (ซึ่งเราเฉยๆ เพราะมองว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่จะทำยังไงก็ได้เพื่อให้ลูกออกจากเราเพื่อให้เข้าไปยังห้องเรียนของตนเอง แต่มันไม่ใช่แค่นั้นสิ เมื่องัดลูกเราเสร็จแล้ว คุณครูท่านนั้นวางลูกเราลงพร้อมดันและผลักหลังให้เดินไป (นึกภาพออกไหมค่ะ) จากนั้นมีเด็กนักเรียนที่มาคอยช่วยเหลือน่าจะราวประมาณ ป.5-ป.6 (ประมาณนะค่ะ) มาจูงลูกเราเดินไป และนำส่งไปต่อให้กับคุณครูอีกท่านนึง คุณครูท่านนั้นกระชากและลากแขนลูกเราให้เดินไปเร็วๆ โดยแขนลูกเราสูงและเสื้อลอยขึ้นจนเห็นเสื้อกล้ามด้านใน เรายืนมองไปร้องไห้ไปว่ามันต้องขนาดนี้เลยหรอ" รบกวนขอความคิดเห็นหน่อยค่ะว่าคุณพ่อคุณแม่ท่านไหนเคยเจอปัญหาแบบนี้แล้วบ้าง ขอบคุณมากค่ะ
เคยไหมที่ไปส่งลูกที่โรงเรียน... (อนุบาล 1) แล้วลูกร้องไห้ แต่กลับเจอการกระทำที่ไม่สมควรของคุณครูเวรหน้าประตู
การตั้งกระทู้ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยนะค่ะ แต่เหตุจำเป็นที่ต้องทำให้เขียนเรื่องราวในวันนี้ ต้องบอกก่อนว่าลูกของเราอายุ 3.5 ขวบ เคยเรียนเตรียมอนุบาลและซัมเมอร์มาก่อนหน้านี้แล้ว แต่พอเข้าเรียนอนุบาล 1 เราย้ายลูกไปเรียนที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง (เป็นกึ่งรัฐบาลและเอกชน) วันแรกที่ไปส่งเราได้เข้าไปส่งลูกถึงในห้องเรียนเหมือนกับโรงเรียนทั่วๆไป แต่ด้วยสถานการณ์ของโรคโควิด-19 วันที่สองของการไปเรียน โรงเรียนมีมาตรการให้ผู้ปกครองส่งลูกแค่เพียงหน้าประตูทางเข้าของโรงเรียนเท่านั้น เพื่อป้องกันการแออัดของเด็กนักเรียนและผู้ปกครอง วันที่สองของการไปส่งลูกลูกก็ร้องไห้ตามปกติไม่ได้มากมายหรือหนักหนาอะไร คุณครูท่านนึงมางัดลูกเราและพูดว่า "ถ้ายังร้องไห้อีกตำรวจจะมาจับไปแล้วนะ" วันที่สาม ก็ยังเป็นคุณครูท่านเดิมและพูดว่า "ถ้ายังร้องไห้อีก รปภ. จะมาจับแม่ไปแล้วนะ" วันนี้เราก็ยังคงเข้าไปส่งลูกแบบเช่นเคย แต่ไม่เจอคุณครูเวรหน้าประตูคนเดิม ซึ่งเป็นท่านอื่นแทน แต่การกระทำของวันนี้ก็คือ "งัดลูกออกจากอกเรา (ซึ่งเราเฉยๆ เพราะมองว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่จะทำยังไงก็ได้เพื่อให้ลูกออกจากเราเพื่อให้เข้าไปยังห้องเรียนของตนเอง แต่มันไม่ใช่แค่นั้นสิ เมื่องัดลูกเราเสร็จแล้ว คุณครูท่านนั้นวางลูกเราลงพร้อมดันและผลักหลังให้เดินไป (นึกภาพออกไหมค่ะ) จากนั้นมีเด็กนักเรียนที่มาคอยช่วยเหลือน่าจะราวประมาณ ป.5-ป.6 (ประมาณนะค่ะ) มาจูงลูกเราเดินไป และนำส่งไปต่อให้กับคุณครูอีกท่านนึง คุณครูท่านนั้นกระชากและลากแขนลูกเราให้เดินไปเร็วๆ โดยแขนลูกเราสูงและเสื้อลอยขึ้นจนเห็นเสื้อกล้ามด้านใน เรายืนมองไปร้องไห้ไปว่ามันต้องขนาดนี้เลยหรอ" รบกวนขอความคิดเห็นหน่อยค่ะว่าคุณพ่อคุณแม่ท่านไหนเคยเจอปัญหาแบบนี้แล้วบ้าง ขอบคุณมากค่ะ