เราเป็นโรคดึงผมค่ะ (TTM) เป็นมาตั้งแต่ ป.6 จนตอนนี้ม.4 แล้วอาการก็เป็นๆหายๆ เคยเลิกดึงได้นานสุดก็ประมาณ 3-4 เดือน แต่ก็กลับมาเป็นอีก (หนักว่าเดิม) แล้วก็เลิกดึงได้ แล้วก็กลับมาดึงอีก (หนักกว่าเดิมมาก) จนเรารับไม่ได้ เลยหักดิบตอนม.2ค่ะ ก็วนลูปเดิมค่ะ ปรากฎว่าเป็นหนักค่ะ หนักมากก หัวล้านค่ะ จนตอนสอบเข้า ม.4 ตอนนั้นก็คือเครียดค่ะ ดึงแบบว่า....หนักมาก แต่พอตอนที่สอบเข้าได้ก็เลิกไปประมาณ 1 อาทิตย์ค่ะ แล้วก็กลับมาดึงอีก เราสอบเข้าห้องกิ๊ฟค่ะ ก็ต้องเรียนหนักหน่อยเพราะตามเพื่อนไม่ค่อยทัน จากตอนแรกที่ไม่ค่อยเตรียดเรื่องการดึงผมเท่าไหร่ ตอนนี้ก็เครียดแบบว่าหนักมากก เตรียดทั้งเรื่องเรียนเรียน เรื่องดึงผม จนลามไปถึงเรื่อง ทำไมตัวเองขี้เหร่จัง อ้วนจัง ตอนนี้เครียดมากค่ะ แล้วเมื่อสองวันก่อน เรามีเรื่องจำเป็นเป็นที่ต้องใช้วันเกิดพ่อ เราเลยไปถามพ่อว่า พ่อเกิดวันไหนเดือนไหนปีไหน พ่อเราก็ตอบมา แล้วก็ต่อด้วยประโยคที่ว่า "เป็นลูกประสาอะไรทำไมไม่รู้จักวันเกิดพ่อ" ตอนนั้นนำ้ตาไหลแบบอยู่ดีๆก็ไหลออกมาเลยอ่ะค่ะ เราดึงผม หัวเราก็ล้านใช่มั้ย พ่อกับแม่เราก็ชอบบอก ว่า "ไปโกนหัวมั้ย จะได้ล้านเท่ากัน" บางครั้งพ่อเราก็พูดว่า "คุณนายหัวล้าน" เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ญาติๆเราฟัง ความรู้สึกคือ ไม่โอเครค่ะ เราก็ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราหัวล้าน ในช่วงเวลา 4 ปีที่ผ่านมา เราขอแม่ไปพบจิตแพทย์ประมาณ 4 ครั้งค่ะ แม่ก็ตอบเราว่าได้ เดี๋ยวพาไป แล้วเรื่องก็เงียบไปค่ะ ไม่ได้ไปหาหมอซักที จนเมื่อวาน เราทนไม่ไหวแล้วค่ะ เลยคุยกับแม่ว่าให้นัดหมอให้หน่อย หนุไม่ไหวแล้ว หนุเครียด ล่าสุดวันนี้เรื่องก็ยังไม่คืบหน้าค่ะ เราเลยหาเองเลย ถามแม่ว่า แม่จะพาไปรพ.ไหน แม่เราบอกว่ารามคำแหง เราก็เสิร์ชเลยค่ะ เจอหมอแล้ว(ค้นหาในเว็บของรพ.ค่ะ ไม่ได้ไปเจอหมอ ไม่ได้ปรึกษา) เหลือแค่โทรนัด เราก็ไปบอกแม่ว่า เจอหมอแล้วนะ ว่างมั้ย พาหนูไปหน่อย แม่เราก็บอกว่า "เดี๋ยวแม่โทรหาคนรู้จักก่อน" จนตอนนี้ผ่านมาเกือบสองชั่วโมง แม่เราก็ยังไม่ตอบกลับค่ะ ตอนนี้เราเครียดเฉยๆ หรือว่า ถึงขั้นรุนแรงแล้วคะ คิดว่าเรามีปัญหาครอบครัวรึเปล่า เราเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย ตอบเราหน่อย