เรื่องมีอยู่ว่าเราเองกำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบบรรจุครูอยู่ แล้วแม่เราก็ชอบพูดเรื่องที่เราต้องอ่านหนังสือเยอะๆ บ่อยมาก จนเราเองเกิดอาการเครียด จนวันนี้แม่บ่นกับเรา
"ถ้าไม่ติดผช.ตั้งแต่ปี1 เกรดคงดีกว่านี้" ด้วยความโมโหจึงตอบแม่ว่า "ไม่ใช่หรอก เพราะแม่ให้เรียนเอกที่หนูไม่ได้เลือกตั้งแต่แรก "
ทีนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่เลย ว่าเราว่าเป็นลูก
เก่งประชด หน่อมแม้น ประชัน บลาๆ ซึ่งมันยิ่งทำให้เราบั่นทอนจิตใจเข้าไปอีก
และเหตุการณ์ต่อมา คือเราต้องไปอัดรูปเพิ่มที่ต่างจังหวัด พ่อเราก็ให้เงินมาซึ่งไม่ได้นับเลยก็ยัดๆใส่กระเป๋าไป ตกเย็นแม่ถามว่าพ่อให้เท่าไหร่ เราก็ตอบๆไปเพราะเราเองก็ไม่ได้นับ ว่า 300 แม่ก็เอาเรื่องนี้มาพูดกับพ่อ จนพ่อเรามาถามว่าพ่อให้ไป 300 เหรอ พ่อคิดว่าให้ 500 นะ มันทำให้พ่อเริ่มคิดอ่ะว่าไม่ไว้ใจเราเรื่องแบบนี้(ดูจากสีหน้า) แล้วซึ่งก็ไม่รู้ว่าแม่เองเอาเรื่องของเราไปพ่อไหม เรื่องเรามีแฟนมั่ง เรื่องที่เราไปเที่ยวแล้วไม่ได้บอกพ่อ มันก็คือสร้างความไม่ไว้ใจให้กันและกันไปแล้ว ซึ่งตอนนี้เราเองก็เครียด ไม่อยากอยู่ที่นี้เลย แต่ก็ต้องทน เพราะเราเองไม่มีงานทำ ยังต้องเกาะพ่อแม่กิน เราควรจะทำยังไงดีกับเรื่องแบบนี้
ไม่ไว้ใจกันในครอบครัว
"ถ้าไม่ติดผช.ตั้งแต่ปี1 เกรดคงดีกว่านี้" ด้วยความโมโหจึงตอบแม่ว่า "ไม่ใช่หรอก เพราะแม่ให้เรียนเอกที่หนูไม่ได้เลือกตั้งแต่แรก "
ทีนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่เลย ว่าเราว่าเป็นลูก เก่งประชด หน่อมแม้น ประชัน บลาๆ ซึ่งมันยิ่งทำให้เราบั่นทอนจิตใจเข้าไปอีก
และเหตุการณ์ต่อมา คือเราต้องไปอัดรูปเพิ่มที่ต่างจังหวัด พ่อเราก็ให้เงินมาซึ่งไม่ได้นับเลยก็ยัดๆใส่กระเป๋าไป ตกเย็นแม่ถามว่าพ่อให้เท่าไหร่ เราก็ตอบๆไปเพราะเราเองก็ไม่ได้นับ ว่า 300 แม่ก็เอาเรื่องนี้มาพูดกับพ่อ จนพ่อเรามาถามว่าพ่อให้ไป 300 เหรอ พ่อคิดว่าให้ 500 นะ มันทำให้พ่อเริ่มคิดอ่ะว่าไม่ไว้ใจเราเรื่องแบบนี้(ดูจากสีหน้า) แล้วซึ่งก็ไม่รู้ว่าแม่เองเอาเรื่องของเราไปพ่อไหม เรื่องเรามีแฟนมั่ง เรื่องที่เราไปเที่ยวแล้วไม่ได้บอกพ่อ มันก็คือสร้างความไม่ไว้ใจให้กันและกันไปแล้ว ซึ่งตอนนี้เราเองก็เครียด ไม่อยากอยู่ที่นี้เลย แต่ก็ต้องทน เพราะเราเองไม่มีงานทำ ยังต้องเกาะพ่อแม่กิน เราควรจะทำยังไงดีกับเรื่องแบบนี้