จิตใต้สำนึก กับอาลยวิญญาณ อันไหนจะลึกกว่า

    จิตใจเป็นสิ่งที่บ่งการ เพราะเรามีตัวมนัส จะเป็นตัวบ่งบอกทางอาลยวิญญาณ พอเรามีอยู่ในอาลยวิญญาณ มนัสก็จะสั่งการออกมา เราก็จะไปทำ
    จิตใต้สำนึก กับอาลยวิญญาณ อันไหนจะลึกกว่า

    ก็เป็นอาลยวิญญาณลึกกว่า เพราะตัวเป็นบ่งการจิตใต้สำนึก ถ้าในนั้นไม่มีแล้วจะบอกว่ามีเป็นไปไม่ได้ พวกที่นั่งสมาธิเพื่อให้พวกนี้ทำงาน ไม่ให้ถูกรบกวนมากถึงทำงานดี จิตใจดี ถ้าถูกรบกวนจะสับสนไปเรื่อย

    ข้างในจะต้องมีเก็บไว้ก่อน เช่น เรารู้จัก กอไก่ ข้างในจิตเราจะต้องมี กอไก่ 

    จะทำให้ทำยังไงไม่ให้มนัสกับอาลยวิญญาณพบกัน ก็ต้องมีสติสัมปชัญญะ รู้ทัน มีตบะ ก็จะเบาลง

    มนัสก็คือเป็นเครื่องมือ เป็นผู้กำกับ จะให้พระเอกแสดงบทอย่างไร เศร้า ดีใจ เสียใจ เป็นต้น

    ถ้าเราตบะอ่อน ก็จะทำให้เราเป็นอย่างนั้นอย่างนี้

    อาลยวิญญาณ จะเป็นตัวเก็บข้อมูลต่างๆ จะเชื่อมกับองค์พ่อพรหม ถ้าเรารู้รหัสธรรม จะรู้หมด เราอยากรู้อะไรก็เข้าสู่รหัสธรรม ก็คืออาลยวิญญาณก็จะรู้หมด