ผมเคยพูดชอบเพื่อนไปครั้งนึงครับ เป็นเพื่อนสนิทเธอคนนี้ซะด้วย เพราะในตอนนั้นเธอกำลังทำใจได้ประมาณเดือนเดียวเองแต่ผมก็เผลอปากบอกชอบออกไปจนได้  แต่เธอก็บอกว่าเป็นเพื่อนกันก็ดีแล้ว พร้อมกับบอกว่าไม่รู้จะชอบนายได้ไหม ผมได้แค่พูดทิ้งท้ายไว้ว่าผมจะอยู่ข้างๆเสมอ เป็นที่ปรึกษา นับจากวันนั้นเราก็คุยกันตามปกติทุกวันเขาก็จะทักมาหาผมเสมอ แต่ก็เธอก็จะพูดคำต่อท้ายเพื่อนในบางคราว ใช่ครับถึงเธอจะบอกอย่างงั้นไปแล้ว ผมก็ยังหวังอยู่ผมจะมีโอกาสไหมครับ หรือที่เขามาคุยนี่เพราะเหงากับเพียงแค่เห็นว่าเป็นเพื่อนจริงประกอบกับสงสารผมรึเปล่า?
ปล.ผมไม่อยากพูดเรื่องนี้อีกครั้งกับเขาเพราะกลัวว่านี่จะเป็นการวุ่นวายกับเขาแล้วก็กลัวว่ามันจะไม่เหมือนเดิม หรือผมควรเลิกหวังสักทีกันนะ : (