อยากจะเล่าประสบการณ์ชีวิตความรักครับ จขกท.มีคนคุยไม่กี่คนตอนมัธยม ก้อเหมือนไม่ได้จริงจังอะไร และก้อขอสารภาพครับว่าแฟนในเกมก้อมี55แต่ผมไม่ได้บอกใคร ลองคุยหลายคน คนที่ไม่โอผมก้อค่อยเฟดตัวออก คนที่ชอบบ้างก้อไม่ชอบด้วย บ้างก้อเหมือนจะชอบ สุดท้ายไม่มีความสุขเพราะไม่ได้รู้สึกว่าเค้าห่วงเลย ก้อเลยเลิกกัน จากนั้นก้อเข้ามหาลัย

จขกท.เข้ามหาลัยแห่งหนึ่งในกทม. มาเรียนวันแรกๆรู้สึกปิ๊งผญ.คนนึงมาก เคยพยายามนั่งด้วยกันกับเค้าครั้งหนึ่งรู้สึกดีมาก แต่เค้าเหมือนหลอกใช้มากกว่า นั่นแหละคือไม่ได้สนใจไรผม ด้วยความน้อยใจผมก้อเลยพยายามลืมๆ จนมากลางปีที่แล้ว ผมก้อได้ไปเจอผญ.คนนึงคือทำกิจกรรมของมอร่วมกัน เค้าร้องเพลงไม่เก่งผมเลยอาสาสอนให้ รู้สึกว่าคุยกันถูกคอ ชอบไรเหมือนๆกัน แต่เค้าดูชอบผมมากสุดท้ายเพียงไม่กี่วันก้อตัดสินใจขอคบเอง แต่ ไม่ได้รู้สึกอะไร ด้วยความที่ฝังใจจากเรื่องที่ผ่านๆมา ลองคบคนที่รักเราดู เผื่อชีวิตจะมีความสุข แต่ว่ามันไม่ใช่อย่างนั้น เป็นอย่างไร ติดตามต่อไปครับ