ผมเบื่อมากไม่ชอบ ฟังเสียงแม่ด่าพ่อทุกวัน พ่อก็บอก กินที่ไหนเอาเวลาที่ไหนไปกิน แบบนี้ทุกครั้งทั้งที่หน้าตาแล้วกลิ่นออกจากปากมันฟ้อง ผมไม่ชอบมาก เป็นมาตั้งแต่เด็ก ผมหมดpassionในการใช้ชีวิตมากครับไม่มีกำลังใจ ทำงานก็วันละขวดๆ วันไหนหนักนอนแก้ผ้า นอนกลางห้องไรงี้ บอกแต่เด็กว่าจะเลิกๆ
ก็ไม่เห็นเลิก พอเอาไปบอกย่าก็เข้าข้าง บอก ปล่อยเขาๆเหนื่อยเขาอยากกิน ความคิดป่วยๆ เงินใช้จ่ายครอบครัวนะบอกไม่มีๆ แต่เงินกินแอลกอฮอล์นะไปหามาจากไหนก็ไม่รู้ ด่าว่าก็แล้ว ผมนั่งร้องไห้เขาเดินมาหาก็บอกว่าจะเลิกๆ เลิกแค่วัน2วันก็เป็นอีก ทุกวันนี้หมดกำลังใจเรียนมาก ผมอยากดรอปมาทำงานเก็บเงินสักก้อนแล้วหนีจากวงจรอุบาทว์นี้ เวลาเมาเลิกงานก็นั่งเล่นโทรศัพท์เอือมระอา โคตเอือมระอา ผมมีบ้างที่มีดื่มกับเพื่อนเล็กน้อย แต่ไม่ถึงกับติด แต่ผมต้องมาเจอชีวิตอุบาทว์แบบนี้ ถ้ารักพ่อไหม บอกไม่รักก็คงไม่อกตัญญูหรอกครับ เคยคิดว่าอยากฆ่าตัวตายแม่แม่มีลูกคนเดียวเผลอๆผมอาจจะเป็นโรคซึมเศร้าก็ได้นะ ผมขอกำลังใจจากทุกคนได้ไหมครับ เพราะผมท้อมาก ขอบคุณมากครับ