คือเราเป็นคนเเเคร์ความรู้สึกของทุกคนเลยค่ะ เวลาเพื่อนมีปัญหาเราก็ปลอบเป็นเพื่อนคุยไม่ให้เขาฟุ้งซ่าน ถ้าเขาทำผิดก็จะอธิบายเเต่จะพยายามเลี่ยงคำเเรงๆให้มากที่สุด ถ้าเพื่อนชวนไปไหนเป็นเพื่อนเราก็ไปหมดค่ะเรากลัวเพื่อนน้อยใจ ถึงบางทีเรากำลังทำงานเราก็จะวางงานตรงหน้าเพื่อไปกับเพื่อนตลอด เเต่พอเราเป็นคนเเบบนี้เพื่อนก็ไม่เกรงใจเลยค่ะ ชวนไปนู่นไปนี่ตลอด ถ้าเราไม่ไปเพื่อนก็พูดประชดจนสุดท้ายเราต้องไปด้วย บางทีก็ด่าด้วยคำเเรงๆ เช่นล่าสุดเราวาดรูปเล่นเป็นก้อนเมฆกับพระอาทิตย์ เพื่อนก็บอกสดใสจังเลย เราก็บอกสดใสเหมือนใจเค้าไง เพื่อนก็บอกใจเธอดำไม่ใช่หรอ คือเเบบสตั้นเลยค่ะได้เเต่บอกกลับไปว่าเเรงอะ คือเพื่อนสนิทด้วยตอนนั้นคือเลิกทำทุกอย่างเลิกวาด คือเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่งด้วยค่ะ เพราะกลัวคนอื่นหาว่าเรียกร้องความสนใจทั้งๆที่ข้างในเเตกสลายเเละยังทำตัวเฮฮาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพื่อนเลยคิดว่าจะทำอะไรใส่เราก็ได้ เพราะเราไม่ปฏิเสธเพื่อนเลย คือรู้นะคะว่าบางทีพูดเล่นเเต่มันเกินไปมั้ย เเล้วเราชอบเก็บคำพูดพวกนั้นมาคิดว่าทำไมเพื่อนด่าเราเเบบนั้น เราทำอะไรผิด เราควรทำไงดีคะ