คือตอนนี้หนูกำลังขึ้นปี2ค่ะ อยู่คณะวิทย์เอกเคมี คือปี1เทอมแรกหนูติดF แคลกับฟิ2ตัว เกรดตกมาอยู่ที่1.55ในเทอมแรก เทอม2เราแก้แคลค่ะได้B+มา แต่ฟิต้องแก้ปีสูงขึ้นไปค่ะเพราะมหาลัยไม่เปิดให้เรียนซัมเมอร์ด้วย พอผ่านมาเทอม2พึ่งสอบออนไลน์ไป เราตกวิชาเอกตัวเองค่ะก็คือตกเคมี2 ซึ่งขอกำหนดวิชาเอกคือเกรดเอกต้องผ่าน2หรือ2.5ซึ่งตรงนี้หนูจำไม่ได้😭 แต่เพราะความที่มันตกวิชาเอกคือตอนนี้กังวลเรื่องเกรดเอกไม่ถึง รวมถึงคิดว่าที่เราเรียนอยู่มันโอเคแล้วใช่ไหม คือถามว่าตอนแรกตั้งใจเข้าคณะนี้ไหมก็คือ50-50ค่ะถ้าได้ก็เอาคือเราคิดว่าเรียนวิดนิดมาก็คงเรียนสายนี้ได้เพราะในความคิดเราเคมีตอนมอปลายคือ4ตลอดมี3.5มา1เทอม
แล้วด้วยความที่เราไม่โอเคกับกลุ่มเพื่อนด้วยค่ะ เพื่อนมีแนวจากคนอื่นมาคือไม่บอกแล้วแชทกับคนในกลุ่มว่าห้ามให้เราเห็น เพราะคิดว่าเรามีแนววิชาอื่นก็ไม่บอกเพื่อนซึ่งเราไม่มีแนวเลยค่ะไม่เคยได้ ถ้าได้ก็บอก แต่นี่เพื่อนคิดกันเองว่าเราไม่ยอมให้แนว เลยไม่ให้แนวเรา ซึ่งคนที่เป็นคนคิดคือเมทเราเองด้วย ตอนเรารู้เราแบบเห้ยนอนด้วยกันทุกคืนทำไมไม่ถามวะ
อีกอย่างคือไม่กล้าบอกพ่อแม่ด้วยค่ะ คือตอนเทอมแรกบอกแค่คิดเอฟแค่ตัวเดียว เค้าก็ถามเลยว่าไหวไหม เราก็แบบถ้าไม่ไหวแล้วหนูจะไปไหนหนูยังไม่รู้ตัวเองเลย ประมาณนี้ค่ะซึ่งอีกตัวคือฟิเราเลือกที่จะไม่บอก เพราะคิดว่าเดียวปีสูงๆเราก็แก้จบ4ปีแน่ให้เค้ารู้ เพราะพ่อแม่คาดหวังค่ะ จขกท.มีพี่ชาย พี่ชายเรียนไม่จบ4ปีต้องต่ออีก1เทอม พ่อกับแม่ก็ว่าแล้วอะคะว่าแล้วทำไมเพื่อนคนอื่นถึงผ่านได้ ทางเราได้แต่เงียบไม่ออกความคิดเห็นเพราะเราเองแค่ท่านรู้ว่าเอฟแค่ตัวเดียวยังถามว่าจะซิ่วไหมไหวรึเปล่า ซึ่งพอมาตอนนี้เราก็แบบย้ายคณะดีไหมเพราะเรารู้สึกกระอักกระอวลกับวิดนิดมากๆเลย เหมือนที่เข้าวิทย์เคมีมาก็เรียนให้ผ่านไปไม่ได้มีความรู้สึกที่ชอบเลย แค่อารมณ์ว่าติดแล้วจบไปก็น่าจะมีงานรองรับเราคิดแค่นั้นค่ะ พอมาเรียนแล้วมันไม่ไหว ซึ่งจริงๆเทอมแรกที่ติดก็คิดว่าคงไม่ติดเอฟอีกแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะมาติดตัววิชาเอกด้วย ตอนเข้าไปดูเกรดคือเบลอจริงๆค่ะมันจุก คือไม่คิดว่าจะติดวิชาเอกเพราะมิดเทอมเราได้คะแนนพอๆกับคนที่ไปเรียนพิเศษเลยค่ะ ไม่คิดว่าไฟนอลจะเป็นแบบนี้ซึ่งมันสอบออนไลน์เราทำไม่ทันหลายพาร์ทเลย คือเข้าไปกดๆเพราะอาจารย์บอกถ้าไม่ทันก็เข้าไปกดส่งแต่คือเราทำไม่ทันได้แต่เข้าไปกดส่งคำตอบแค่นั้น ซึ่งตรงนี่มันก็เหมือนเป็นคำแก้ตัว แต่พอมาคิดเราดูไม่ไหวจริงๆ
แต่ที่เครียดคือ1.เรื่องบอกพ่อแม่ 2.ย้ายคณะจะย้ายไปคณะอะไร 3.คือมันเสียเวลาไป2ปีเลย 4.ถ้าย้ายไปจะผ่านมันไปได้ไหมคือถ้าย้ายจขกท.ก็อยากเปลี่ยนตัวเองอ่านนส.ให้บ่อยกว่าเดิมทำอะไรให้จริงจังกว่าเดิม(ตอนนี้คือยังคิดว่าจะเข้าอักษรไม่ก็ศึกษาค่ะ) 5.กังวลว่าคนอื่นจะว่ายังไง(ที่จริงก็ไม่อยากคิดหรอกค่ะแต่พ่อแม่เค้าบางทีก็เปรียบเทียบกับเพื่อนเราเอง5555555)
ปล.ถ้าถามว่าตอนนี้คือถ้าจะอยู่ต่อก็เหมือนเริ่มฝืนค่ะ เนื่องจากรู้ว่าตัวเองไม่น่าไหวแล้วเพราะขนาดปี1ยังเป็นแบบนี้ ปีสูงกว่านี้มันยากกว่านี้จะไหวไหม
เหมือนกับว่าตอนนี้ฝืนมากๆทั้งเรื่องเรียนเรื่องเพื่อนเลยค่ะที่เราทนเราไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวังไม่อยากให้เค้านอนไม่หลับเพราะกังวลเรื่องเรา แต่เราก็ถ้าฝืนแล้วมันยิ่งกว่านี้จะทำยังไง ต้องไปต่อถึงปี5เลยไหม
ไม่รู้ที่เรียนอยู่ฝืน หรือเพราะไม่รู้จะเอายังไงต่อดี
แล้วด้วยความที่เราไม่โอเคกับกลุ่มเพื่อนด้วยค่ะ เพื่อนมีแนวจากคนอื่นมาคือไม่บอกแล้วแชทกับคนในกลุ่มว่าห้ามให้เราเห็น เพราะคิดว่าเรามีแนววิชาอื่นก็ไม่บอกเพื่อนซึ่งเราไม่มีแนวเลยค่ะไม่เคยได้ ถ้าได้ก็บอก แต่นี่เพื่อนคิดกันเองว่าเราไม่ยอมให้แนว เลยไม่ให้แนวเรา ซึ่งคนที่เป็นคนคิดคือเมทเราเองด้วย ตอนเรารู้เราแบบเห้ยนอนด้วยกันทุกคืนทำไมไม่ถามวะ
อีกอย่างคือไม่กล้าบอกพ่อแม่ด้วยค่ะ คือตอนเทอมแรกบอกแค่คิดเอฟแค่ตัวเดียว เค้าก็ถามเลยว่าไหวไหม เราก็แบบถ้าไม่ไหวแล้วหนูจะไปไหนหนูยังไม่รู้ตัวเองเลย ประมาณนี้ค่ะซึ่งอีกตัวคือฟิเราเลือกที่จะไม่บอก เพราะคิดว่าเดียวปีสูงๆเราก็แก้จบ4ปีแน่ให้เค้ารู้ เพราะพ่อแม่คาดหวังค่ะ จขกท.มีพี่ชาย พี่ชายเรียนไม่จบ4ปีต้องต่ออีก1เทอม พ่อกับแม่ก็ว่าแล้วอะคะว่าแล้วทำไมเพื่อนคนอื่นถึงผ่านได้ ทางเราได้แต่เงียบไม่ออกความคิดเห็นเพราะเราเองแค่ท่านรู้ว่าเอฟแค่ตัวเดียวยังถามว่าจะซิ่วไหมไหวรึเปล่า ซึ่งพอมาตอนนี้เราก็แบบย้ายคณะดีไหมเพราะเรารู้สึกกระอักกระอวลกับวิดนิดมากๆเลย เหมือนที่เข้าวิทย์เคมีมาก็เรียนให้ผ่านไปไม่ได้มีความรู้สึกที่ชอบเลย แค่อารมณ์ว่าติดแล้วจบไปก็น่าจะมีงานรองรับเราคิดแค่นั้นค่ะ พอมาเรียนแล้วมันไม่ไหว ซึ่งจริงๆเทอมแรกที่ติดก็คิดว่าคงไม่ติดเอฟอีกแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะมาติดตัววิชาเอกด้วย ตอนเข้าไปดูเกรดคือเบลอจริงๆค่ะมันจุก คือไม่คิดว่าจะติดวิชาเอกเพราะมิดเทอมเราได้คะแนนพอๆกับคนที่ไปเรียนพิเศษเลยค่ะ ไม่คิดว่าไฟนอลจะเป็นแบบนี้ซึ่งมันสอบออนไลน์เราทำไม่ทันหลายพาร์ทเลย คือเข้าไปกดๆเพราะอาจารย์บอกถ้าไม่ทันก็เข้าไปกดส่งแต่คือเราทำไม่ทันได้แต่เข้าไปกดส่งคำตอบแค่นั้น ซึ่งตรงนี่มันก็เหมือนเป็นคำแก้ตัว แต่พอมาคิดเราดูไม่ไหวจริงๆ
แต่ที่เครียดคือ1.เรื่องบอกพ่อแม่ 2.ย้ายคณะจะย้ายไปคณะอะไร 3.คือมันเสียเวลาไป2ปีเลย 4.ถ้าย้ายไปจะผ่านมันไปได้ไหมคือถ้าย้ายจขกท.ก็อยากเปลี่ยนตัวเองอ่านนส.ให้บ่อยกว่าเดิมทำอะไรให้จริงจังกว่าเดิม(ตอนนี้คือยังคิดว่าจะเข้าอักษรไม่ก็ศึกษาค่ะ) 5.กังวลว่าคนอื่นจะว่ายังไง(ที่จริงก็ไม่อยากคิดหรอกค่ะแต่พ่อแม่เค้าบางทีก็เปรียบเทียบกับเพื่อนเราเอง5555555)
ปล.ถ้าถามว่าตอนนี้คือถ้าจะอยู่ต่อก็เหมือนเริ่มฝืนค่ะ เนื่องจากรู้ว่าตัวเองไม่น่าไหวแล้วเพราะขนาดปี1ยังเป็นแบบนี้ ปีสูงกว่านี้มันยากกว่านี้จะไหวไหม
เหมือนกับว่าตอนนี้ฝืนมากๆทั้งเรื่องเรียนเรื่องเพื่อนเลยค่ะที่เราทนเราไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวังไม่อยากให้เค้านอนไม่หลับเพราะกังวลเรื่องเรา แต่เราก็ถ้าฝืนแล้วมันยิ่งกว่านี้จะทำยังไง ต้องไปต่อถึงปี5เลยไหม