เริ่มเเรกเลยค่ะ  คือไม่ใช่ว่าเราอยู่เฉยๆเเล้วดึงนะ คือเรารู้ตัวว่ามันคันเเล้วก็ดึงตอนนั้นมันเป็นเหมือนตุ่มนูนขึ้นมาตุ่มนึง(ไม่ได้นูนมากนะคะเเค่ไม่เรียบ)เเล้วมันคันๆเจ็บๆ  เราเลยดึงผมตรงจุดนั้นเเล้วมันสบายดีเลยดึงต่อ  จนเริ่มเเหว่งเเต่เราก็หยุดตัวเองไม่ได้เเล้วTTเเหว่งในที่นี้ไม่ใช่ผมบางนะคะเเบบล้านไปเลย เพราะพอเราดึงผมตรงจุดนั้นเเล้วถ้าคลำๆดูเเล้วยังมีเส้นเล็กๆเราก็ไปเอาเเหนบมาถอนจนตรงจุดนั้นให้ออกให้หมดเพราะมันสบายใจ(อย่าพึ่งว่านะTT)  เเล้วก็บวกกับที่เอามือไปจิกๆไอตรงตุ่มนั้นด้วย เลือดออกเลยจร้า กลายเป็นเหมือนเเผลเเล้วเเสบๆ จากนั้นเเผลเเห้งอินี่มือไม่หยุดนิ่งไปเเกะเเผลอีก ฮือ เเล้วก็เป็นงี้มาเรื่อยๆ อยากทราบว่าผมขึ้นไม่คะ//เเหว่งเพราะดึงประมาณเกือบ2นิ้วโป้ง     เราเคยเป็นเเบบนี้เเล้วตอนป.6 อารมณ์เดียวกันเลยตอนนั้นเเผลเฉอะยิ่งกว่านี้อีก เเต่ตอนนั้นมันมีผมขึ้นเร็วกว่า  ตอนนี้รอผมขึ้นอยู่ค่ะเเต่รู้สึกว่ามันช้ามากๆเลยกังวลไม่รู้จะขึ้นอีกมั้ย
.
เค้าว่าดึงผมตัวเองเป็นโรคเครียด เเต่พอมามองตัวเองคือตอนนั้นตั้งใจดึงนะคะเพราะมันคันๆเจ็บๆเเต่เเค่ไม่คิดว่ามันจะวงกว้างขนาดนี้TT อย่างนี้ถือว่าเป็นโรคถอนผมมั้ยคะ  เเต่ถ้าโรคย้ำคิดย้ำทำใช่เเน่นอน