เหมือนท่านเด็กดอยจะพูดเล่น

แต่ผมขอพูดจริงนะ ว่าถ้าไม่เคี้ยวเลย แปลว่า ส่วนผสมทุกอย่างต้องป่น ขนาดใช้หลอดดูดได้... ใครถึงขนาดขั้นต้องกินข้าวต้มแบบนี้ แสดงว่าอาการหนัก แบบกินอะไรไม่ได้ แบบที่เรียก "หยอดน้ำข้าวต้ม"
แต่ขนาดคนป่วยหนัก ตอนกินข้าวต้ม กินโจ๊ก ก็เคี้ยวทั้งนั้นแหละ
อย่าว่าแต่ข้าวต้ม แม้แต่แบบเบียร์วุ้น หรือสเลอร์ปี้ แต่ร้อยละ 99.99 อดไม่ได้ ที่จะขยับฟันนิดๆ หน่อยๆ  ของเหลวอย่างเครื่องดื่ม ที่มีเนื้อข้างในประกอบ ก็ยังเคี้ยวกันทั้งนั้น


ปกติอะไรเข้าปาก ร่างกายเราจะพยายามรับรู้รส (อร่อย-ไม่อร่อยอีกเรื่อง) ปาก ลิ้น ฟัน ลำคอ จะทำงาน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ (แล้วมีประสาทสัมผัสของจมูกรับกลิ่นไปพร้อมกันในปากด้วยที่เพดาน ไม่ใช่แค่ลอยเข้าจมูกโดยตรง)
ฟันจะถูกขยับอัตโนมัติ ถูกโปรแกรมมาให้เคี้ยวนิดๆ ต่อให้เป็นของเหลว อย่างน้อยก็เล็กน้อยบดกับลิ้น ใครไม่เชื่อลองดื่มน้ำเปล่าดูโดยไม่ขยับฟันอ้าค้างไว้ รู้สึกฝืนหรือไม่

สรุปฟันธงเลย
ใครที่ดูด "โฮก" ให้มันวิ่งลงคอผ่านไปเลย เกร็งฟันไว้ไม้ให้ทำงานเลย แปลว่าประหลาดผิดมนุษย์ทั่วไป หรือไม่ก็ผิดปกติ ร่างกาย จิตใจ หรืออะไรซักอย่าง


จะเว้นก็อย่างที่บอก ว่าอาการหนักแล้ว
อย่างเช่น เกือบไม่รอดแล้ว หรือใกล้เป็นผักแล้ว ให้น้ำเกลือหรือให้อาหารสายยางอาจจะดีกว่า

หรือแบบว่า ป่วยชั่วคราว ก็อย่างคุณมีปัญหาที่กราม ไปโดนนักเลงปากซอยชกมาคางเหลือง
หรือถอนฟันมา ปวดหนักๆ ขยับไม่ได้ อะไรเข้าปากมา ใช้ลิ้นกับลำคอ พยายามกระเดือกๆๆๆๆ ลงไป เลี่ยงไม่ให้ฟันขยับมาก เพราะระทมด้วยความระบม แบบนั้นคือต้องบังคับฟันพยายามไม่ทำงาน แต่ก็อดขยับไม่ได้อยู่ดี ขยับทีโอยที
ก็มันเคย เป็นการทำงานธรรมชาติของการกินการดื่ม