เมื่อวานนี้เราเจอมาสดๆร้อนๆ คือไปเที่ยวแถวบางรัก จะไปคาเฟ่แถวท่าเตียนต่อ ขึ้นรถเมล์สาย1 คันสีส้มออกมา คือเราสังเกตุแล้วว่าเด็กกระเป๋ารถเมล์มันจ้องเราแปลกๆ ตั้งแต่ตอนฉีกตั๋วแล้วก็นั่งมาเรื่อย พอถึงเยาวราชคนลงหมดรถ มันย้ายมานั่งหลังเรา แล้วยื่นหน้ามาถาม
“ พี่จะไปไหน จะไปหาแฟนหรอ? “
เราก็ตอบไปตามมารยาท แต่บอกว่า “ จะกลับบ้านค่ะ! “
ตอนนั้นเริ่มกลัวแล้ว มีเราคนเดียวบนรถ คิดในใจกุจะลงแล้วนะ กลัว!!! แล้วป้ายถัดมาก็มีคนขึ้นมาอีก 1-2 คน เลยว่าเออ ก็ยังดี ทนๆเอา แปปเดียวคงถึง
พอถึงท่าเตียนที่เราจะลง อิคนขับจอดรถ แล้วหันมาคุยกับเราก่อนลงว่า “ จะไปหนต่อครับ? “ เราแทบจะวิ่งออกจากรถเลย คือกลัวมาก
แล้วอิกระเป๋ารถเมล์ยังตะโกนลงมาอีก “ ขอเบอร์ได้ป่าวคนสวย? “ แล้วอิคนขับคือไม่ยอมขับรถออกไป จอดแช่สี่ห้าวิได้ หันมามองเรา กันทั้งสองคง อิกระเป๋ารถเมล์ก็ทำเสียงวี้ดวิ้วใส่เราส่งท้ายอีก
ตอนนั้นมรผู้ชายอยู่บนรถเมล์คันนั้น 1 คน แล้วก็มีผู้หญิงรอรถเมล์อยู่ตรงป้ายอีก 1 คน
ขนาดมีคนอยู่ด้วย เรายังกลัวเลยอ่ะ คือมันแย่มาก ( ถ้าพูดคำหยาบได้อารมณ์คงมาเต็ม ) นี่ยังไม่นับเรื่องการขับรถแข่งกับคันอื่นๆที่ก็น่ากลัวเรื่องอุบัติเหตุไม่แพ้กัน
นี่คิดแล้วถ้าจำเป็นต้องขึ้นรถเมล์จริงๆ จะใช้รถเมล์ร้อนคันสีแดง กับรถเเอร์ที่เป็นของ ขสมกอย่างน้อยพนักงานคงจะดีกว่านี้ เพราะมีการดูแล ควบคุมพฤติกรรม
เราพึ่งมารู้ว่ารถร้อนคันเล็กสีส้มๆ ที่วิ่งกันเนี่ย มันไม่มีคนดูแล อบรมคนขับกับกระเป๋ารถเมล์เพราะบางคนไม่ใช่ลูกจ้างอู่รถ แต่เค้าเช่ารถมาขับรายวัน คนขับ กระเป๋ารถเมล์เลยนิสัย... แบบนี้กัน
ความปลอดภัยในการนั่งรถเมล์ของผู้หญิงคืออะไร?
เรารู้สึกว่าการที่คนขับรถเมล์ กับกระเป๋ารถเมล์ทำแบบนี้ มันคือการคุกคามทางเพศอย่างหนึ่งคือถ้าเราโดนแบบนี้ เราจะแจ้งความเอาผิดเค้า เราทำได้มั้ย!?
คิดว่าพูดไปก็เท่านั้น รัฐบาลคงไม่ทำอะไรหรอก เพราะมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว...
ปล เราไม่ได้จดเลขรถหรืออะไร เพราะเราเริ่มสติแตกตั้งแต่เยาวราช เราเริ่มมองไปรอบๆบนถนนว่ามีรถหน่แน่นมั้ย สังเกตมีการขับรถออกนอกเส้นทางมั้ย เพราะเราก็ไม่รู้รถพวกนี้มันมี gps หรือเปล่า คือเริ่มกลัวแล้ว และเหตุการณ์มาพีคตอนก่อนเราลงรถ กับหลังลงจากรถนี่เหละ พอเริ่มมีสติพึ่งคิดได้ ทำไมกุไม่จำป้ายทะเบียนรถมัน!!!
ผู้หญิงกับการขึ้นรถเมล์มันปลอดภัยจริงมั้ย?
“ พี่จะไปไหน จะไปหาแฟนหรอ? “
เราก็ตอบไปตามมารยาท แต่บอกว่า “ จะกลับบ้านค่ะ! “
ตอนนั้นเริ่มกลัวแล้ว มีเราคนเดียวบนรถ คิดในใจกุจะลงแล้วนะ กลัว!!! แล้วป้ายถัดมาก็มีคนขึ้นมาอีก 1-2 คน เลยว่าเออ ก็ยังดี ทนๆเอา แปปเดียวคงถึง
พอถึงท่าเตียนที่เราจะลง อิคนขับจอดรถ แล้วหันมาคุยกับเราก่อนลงว่า “ จะไปหนต่อครับ? “ เราแทบจะวิ่งออกจากรถเลย คือกลัวมาก
แล้วอิกระเป๋ารถเมล์ยังตะโกนลงมาอีก “ ขอเบอร์ได้ป่าวคนสวย? “ แล้วอิคนขับคือไม่ยอมขับรถออกไป จอดแช่สี่ห้าวิได้ หันมามองเรา กันทั้งสองคง อิกระเป๋ารถเมล์ก็ทำเสียงวี้ดวิ้วใส่เราส่งท้ายอีก
ตอนนั้นมรผู้ชายอยู่บนรถเมล์คันนั้น 1 คน แล้วก็มีผู้หญิงรอรถเมล์อยู่ตรงป้ายอีก 1 คน
ขนาดมีคนอยู่ด้วย เรายังกลัวเลยอ่ะ คือมันแย่มาก ( ถ้าพูดคำหยาบได้อารมณ์คงมาเต็ม ) นี่ยังไม่นับเรื่องการขับรถแข่งกับคันอื่นๆที่ก็น่ากลัวเรื่องอุบัติเหตุไม่แพ้กัน
นี่คิดแล้วถ้าจำเป็นต้องขึ้นรถเมล์จริงๆ จะใช้รถเมล์ร้อนคันสีแดง กับรถเเอร์ที่เป็นของ ขสมกอย่างน้อยพนักงานคงจะดีกว่านี้ เพราะมีการดูแล ควบคุมพฤติกรรม
เราพึ่งมารู้ว่ารถร้อนคันเล็กสีส้มๆ ที่วิ่งกันเนี่ย มันไม่มีคนดูแล อบรมคนขับกับกระเป๋ารถเมล์เพราะบางคนไม่ใช่ลูกจ้างอู่รถ แต่เค้าเช่ารถมาขับรายวัน คนขับ กระเป๋ารถเมล์เลยนิสัย... แบบนี้กัน
ความปลอดภัยในการนั่งรถเมล์ของผู้หญิงคืออะไร?
เรารู้สึกว่าการที่คนขับรถเมล์ กับกระเป๋ารถเมล์ทำแบบนี้ มันคือการคุกคามทางเพศอย่างหนึ่งคือถ้าเราโดนแบบนี้ เราจะแจ้งความเอาผิดเค้า เราทำได้มั้ย!?
คิดว่าพูดไปก็เท่านั้น รัฐบาลคงไม่ทำอะไรหรอก เพราะมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว...
ปล เราไม่ได้จดเลขรถหรืออะไร เพราะเราเริ่มสติแตกตั้งแต่เยาวราช เราเริ่มมองไปรอบๆบนถนนว่ามีรถหน่แน่นมั้ย สังเกตมีการขับรถออกนอกเส้นทางมั้ย เพราะเราก็ไม่รู้รถพวกนี้มันมี gps หรือเปล่า คือเริ่มกลัวแล้ว และเหตุการณ์มาพีคตอนก่อนเราลงรถ กับหลังลงจากรถนี่เหละ พอเริ่มมีสติพึ่งคิดได้ ทำไมกุไม่จำป้ายทะเบียนรถมัน!!!