พ่อกับแม่ทะเลาะกันอีกแล้ว ทุกครั้งที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันหนูเนี้ยเเหละที่ต้องมาทนฟังพ่อกับแม่ทะเลาะกัน หนูก็นั้งร้องไห้อยู่ในห้องตัวเองเเล้วก็ต้องทดฟังพ่อแม่ทะเลาะกันโดยที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้เลย บอกว่าจะเลิกกันมาหลายรอบแล้ว เราก็ขอให้มันไม่เป็นแบบนั้น หนูไม่รู้เลยว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป จะเหมือนปกติอยู่ไหม แล้วหนูต้องทำตัวอย่างไรละ เนี้ยเเหละสาเหตุที่ว่า ทำไมถึงอยากอยู่แต่ในห้องไม่ยอมออกมา เพราะอยู่แต่ในห้องอยู่กับสื่ออินเตอร์เน็ตยังมีความสุขมากกว่าอยู่เป็นครอบครัว แต่ถ้าครอบครัวอยู่กันเป็นครอบครัวที่มีความสุข หนูคงอยากจะออกมาพูดคุยกับพ่อแม่คงได้ใช้เวลาร่วมกัน  ส่วนมากที่พ่อกับแม่จะทะเลาะกันก่จะมีตอนที่พอดื่มเหล้า แล้วเมา(พ่อไม่ค่อยกินบ่อนนะคะ นานครั้ง) แม่ก็จะว่าพ่อว่าทำไมต้องดื่มเยอะขนาดนั้นด้วยถ้อยคำที่รุนแรง เเล้วพ่อก็ไม่ยอมหรอกก็ตอบกลับด้วยถ้อยคำที่รุ่นแรงเหมือนกัน สุดท้ายก็ทะเลาะกัน พอวันพรุ่งนี้มาก็ไม่คุยกัน ให้หนูเป็นคนพูดให้ เช่นถ้าพ่อถามว่าทำไม่ไม่มีข้าวกิน ให้เราตอบว่าเพราะพ่อไม่กินเลยไม่ทำให้ไง เเล้วตอนที่เเม่กลับมาจากที่ทำงานดึกพ่อก็จะทำหน้าบึ่งใส่แม่เเล้วก็ไม่พูดอะไรพอนานไปนานไป พ่อกับแม่ก็ทะเลาะกัน หนูคิดว่าพ่อกับเเม่เป็นคนที่ไม่ยอมกัน ไม่รับฟังซึ้งกันและกัน เเม่ก็พูดไม่ดีใส่พ่อ พ่อก็ไม่ยอมแม่ แม่ก็ไม่ยอมพ่อ เฮอ หนูก็คิดในใจเราทำอะไรผิด ทำไมเราต้องมารับสิ่งที่เราไม่ทำ ทำไมเราต้องรู้สึกคิดมากทุกข์มากในสิ่งที่เราไม่ได้ทำ รู้สึกผิดที่ทำอะไรไม่ได้เลยตอนที่พ่อกับเเม่ทะเลาะกันเเล้วทุกอย่างมันไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม เราก็แค่อยากให้ครอบครัวมีความสุขไม่ได้เหรอ(พ่อแม่) ตอนนี้เรารู้สึกว่าทำไมต้องเกิดมาเจอไรแบบนี้ด้วย ถ้าเรารู้ว่าจะเกิดมาแล้วเป็นแบบนี้เราคงไม่คิดที่จะเกิดมาแต่มันเกิดมาเเล้วก็คงต้องทนทุกข์แบบนี้อีกนาน ยังไม่ตายก็ตกนรกแล้ว