ภาพยนตร์อเมริกันที่กำกับโดย Sam Mendes ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาเคยกำกับภาพยนตร์ทางโทรทัศน์อยู่ 2 เรื่อง คือ Cabaret ในปี 1993 และ Company ในปี 1996 ก่อนจะหันมากำกับงาน American Beauty ในปี 1999 นั่นเองที่ทำให้เขาเป็นที่จดจำในวงการฮอลีวู้ดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ภาพยนตร์แนวหลักที่ Mendes มักให้ความสนใจที่จะมากำกับส่วนใหญ่เป็นภาพยนตร์แนวที่ว่าด้วยเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัว ซึ่งนอกจาก American Beauty แล้ว อย่างเช่น Road to Perdition หรือ Revolutionary Road ก็ตาม ซึ่งงานกำกับของเขาเน้นสะท้อนที่ความตรงไปตรงมาของประเด็ยที่เขาจะสื่อ พูดง่ายๆก็คือ ภาพยนตร์ของเขาจะจับประเด็นใดประเด็นหนึ่งเป็นแกนหลัก สะท้อนออกมาอย่างชัดเจน

American Beauty นี้สามารถคว้ารางวัลออสการ์ไปได้ถึง 5 สาขา จากทั้งหมดที่เข้าชิง 8 สาขาในปีนั้น ซึ่งรวมทั้งสาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม และภาพยนตร์ยอดเยี่ยมด้วย นอกจากนี้ยังคว้ารางวัลจาก BAFTA ไปถึง 6 รางวัลจากการเข้าชิง 14 สาขาในปีนั้น ซึ่งรวมทั้งภาพยนตร์ยอดเยี่ยม นักแสดงนำชาย และหญิงยอดเยี่ยมด้วย

หนังเล่าถึงเลสเตอร์ (Kevin Spacey) ชายวัยทอง ที่ช่วงหลังเขาเริ่มรู้สึกว่าชีวิตมันขาดอะไรไปซักอย่างนะครับ แถมภรรยาก็ยังไม่สนใจใยดีเขาซักเท่าไหร่ จนกระทั่งเขาได้เจอกับ แองเจล่า (Mena Suvari) เพื่อนของเจน (Thora Birch) ลูกสาวแท้ๆของตัวเอง ที่ก็ดูสนใจเขาอยู่ไม่น้อย มันก็ทำเอาเขาคิดไปไกลนะครับ แถมเขายังได้พบกับเด็กหนุ่มอย่างริกกี้ (Wes Bentley) ที่ยิ่งกระตุ้นทำให้เขาอยากกลับไปใช้ชีวิตโลดโผนเหมือนอย่างเคย

ตอนแรกตั้งแต่เห็นโปสเตอร์ของหนังเรื่องนี้คิดว่าเป็นหนังดราม่าอิโรติก ประมาณเกี่ยวกับชายหนุ่มหมกมุ่นเรื่องเซ็กส์อะไรประมาณนี้ แต่พอดูจริงๆ อ้าว นี่มันหนังตลกร้ายสะ ท้อนปัญหาสังคมนี่หว่า เป็นครอบครัวมีความเป็นอเมริกัน มีปัญหา มีความบาดหมางแต่ ละคนอยากหลุดพ้น คือที่เรื่องเหมือนจะชูประเด็นเลสเตอร์หื่นอยากแอ้มสาวคือมันก็จริง แต่ถ้าดูเหตุผลเบื้องหลังแล้วเราจะเข้าใจว่าทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้น คือเหมือนแต่ ละตัวละครมีความต้องการของตัวเอง แต่แค่ไม่หันหน้าเข้าเปิดอกคุยกัน มันทำให้เรื้อรังมาเรื่อยๆจนทุกคนเชยชินและคิดว่าทุกอย่างปกติทั้งๆที่ไม่เลย

เขาได้ฝากการแสดงที่ตราตรึงใจมากๆ สำหรับเรานะดีที่สุดในอาชีพเลยกับหนังเรื่องนี้ คือเขาแสดงเป็นคนธรรมดาแต่เล่นได้ไม่ธรรมดา การใช้สีหน้าแววตาต่างๆ ที่เป็นจุดขายของเขา คราวนี้เอามาใช้ได้ถูกจุดจริงๆ กับหนังเรื่องนี้นะ

นักแสดงฮอลลีวู้ดหญิงมากฝีมือของวงการ เธอมอบการแสดงที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอเอาไว้อย่างไร้ที่ติ ในปีนั้นเธอคือตัวเต็งในการคว้าออสการ์ แต่ก็ต้องไปพลาดให้กับฮิลารี่ สแวงก์ อย่างน่าเสียดาย บทนี้คือพีคที่สุดจริงๆ โดยเฉพาะฉากที่เธอขายบ้านไม่ได้