ทุกครั้งที่ผมไปเตะฟุตบอลกับเพื่อนหรือรุ่นพี่อะครับ พวกเข้าเฮฮา ล้อกันเล่นเวลาเตะผมก็ไม่เข้าใจนะเพราะไร เเล้วผมก็เป็นคนไม่ค่อยพูดผมเลยไม่รู้จะสนทนายังงัยดี เเละผมไม่เคนล้อไครเลยตอนเตะ คนอื่นเข้าจะคุยเเบบว่าหัวเราะกันเล่น เเละผมคนนึงที่ไม่เป็นเเบบนั้นเเละมีจังหวะนึ่งน้องคนนึ่งส่งบอลมาให้ผมที่เสาสองเเละผมก็ยิงเข้า ทีนี้เพื่อนผมมันพูดว่ายิงเเรงเกินไป ไอ้นี้เล่นเเรงเกินไป ผมก็ตอบกับไปว่าซ้อมยังงัยก็ได้อย่างนั้น คนทั่งสนามก็เงียบกันหมด ผมอยากทราบว่าคนที่ไม่ค่อยพูดเวลาอยู่ในสนาม กับข้างนอกอารมณ์มันต้องต่างกันไหมครับ เเบบว่าในสนามต้องเล่นให้ได้อย่างที่เราคิดคือเหมือนอยู่กับตัวเองไม่ฟังไตร เเละเวลาอยู่ข้างนอกก็อีกอารมณ์นึ่งคุณคิดว่ามันปกติใช้ไหมผมสงสัย ว่าเข้าจะมองเรามีอีโก้เยอะหรือป่าวหรือจริงจังเกินไปไหม เเต่มันไม่ได้รุนเเรงถึงขั้นผมเตะคนล้มกริ่งนะ ผมเเค่เตะบอลเเรงเวลาอยู่หน้าประตู ครับ
คุณเคยอารมณ์เปลี่ยนง่ายไหมครับ ของผมจะเล่าให้ฟัง