คนโสดบางคนอาจวางแผนชีวิตมาดี แต่อาจมีบางส่วนที่ไม่ใช่ คิดว่ารัฐควรมีแนวทางในการช่วยเหลือ เยียวยาคนกลุ่มนี้อย่างไรบ้าง
เช่น
1.การรักษาพยาบาลในราคาที่ไม่สูง
2.ชุมชนผู้สูงอายุที่มีมาตรฐานในราคาที่ไม่สูงมากนัก
3.การลดหย่อนค่าใช้จ่ายต่างๆ เมื่อเลยวัย 60 ปี มากกว่าผู้มีครอบครัว
4.การเข้าถึงผู้ป่วยที่อยู่บ้านตามลำพังเมื่อเกิดเหตุไม่คาดคิด ผ่านเทคโนโลยีที่คิดค้นขึ้น
5.การดูแลผู้ป่วยติดเตียง (เป็นหน้าที่ของรัฐในการคิดนโยบายให้เหมาะสม)
6.เบี้ยผู้สูงอายุ ต้องสูงกว่าคนที่มีครอบครัว
7.การจ้างงานในภาคเอกชน ต้องยืดระยะเวลา อายุงานเพิ่มขึ้น

มีหลายๆ โสด และกังวลถึงอนาคตเมื่อไม่มีใคร หรือ แก่ชรา
คหสต คิดว่านี่คือหน้าที่ของรัฐที่จะเข้ามาวางนโยบายในระยะยาวเพราะสังคมไทย แนวโน้มคนโสด ไม่แต่งงาน มีบุตร ค่อนข้างเพิ่มขึ้น

ปล แต่งงาน มีบุตรแล้วเลิกรา ไม่นับเป็นกลุ่มที่ได้รับผลประโยชน์ เพราะถือว่ามีบุตร อย่างไรก็ตามโอกาศที่บุตรจะเลี้ยงดูค่อนข้างสูง
      แต่งงาน ไม่มีบุตร ไม่นับรวม เพราะตราบใดยังอยู่ด้วยกัน ก็ยังคงต้องดูแลกัน ไม่ว่าจะขราแค่ไหน