เช้าวันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันวาเลนไทน์
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หน้าสีประจำตอน


ฟูมิโนะไปตรวจเช็คอาการขา ที่คลินิกของรุ่นพี่อาสึมิ ซึ่งผลก็คือ อีก ราวๆ 1-2 สัปดาห์ก็จะเอาเฝือกออกได้แล้ว
หลังจากตรวจเสร็จ ฟูมิโนะก็เดินทางไปโรงเรียนต่อ

ที่ โรงเรียน
ริสึได้ให้ช็อกโกแลตที่ทำเป็นรูปทรงอุด้ง กับยุยงะเป็นคนแรก
ต่อมา อุรุกะได้ให้ช็อกโกแลตแก่ยุยงะ พร้อมคำอวยพร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้



ทั้งสองคนบอกกับยุยงะว่า เป็นช็อกโกแลตตามมารยาท

พักเที่ยง
ยุยงะกับฟูมิโนะกำลังติวหนังสือกันสองต่อสองอยู่ที่ห้องสมุด
ฟูมิโนะเห็นเป็นโอกาสจึงพยายามจะมอบช็อกโกแลตให้กับยุยงะ 
แต่เพราะรู้สึกลังเลใจบวกกับได้รับข้อความขอบคุณจากอุรุกะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เรื่องที่เธอสามารถมอบช็อกโกแลตให้กับคนที่ชอบได้แล้ว
สุดท้ายฟูมิโนะก็ไม่ได้ให้ช็อกโกแลตไป

หลังเลิกเรียน 
ฟูมิโนะเดินกลับบ้าน อยู่ข้างริมแม่น้ำ และ ตั้งใจที่จะโยนช็อกโกแลตทิ้งลงแม่น้ำไป แต่ก็ทำใจไม่ได้
ตอนนั้นเอง ก็มีลมพัดมา ทำให้ช็อกโกแลตหลุดจากมือตกลงแม่น้ำ
ในขณะที่ฟูมิโนะกำลังเสียใจและถอดใจ ยุยงะก็ผ่านมาเห็นพอดี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ยุยงะได้รีบลงไปคว้าช็อกโกแลตในแม่น้ำไว้ได้ทัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ฟูมิโนะโผเข้ากอดพร้อมถามว่าทำไมถึงต้องลงไปหยิบ
ยุยงะได้ตอบกลับไปว่า “ฉันสัญญาไว้แล้ว จนกว่าขาของเธอจะหาย ฉันจะค่อยสนับสนุน(ช่วย)เธอ”
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้



ฟูมิโนะบอกความจริงว่านั้นเป็น ช็อกโกแลตที่ทำไว้สำหับยุยงะ (ตอนแรกโกหกไปว่าเตรียมไว้ให้คุณพ่อเรย์จิ)
ยุยงะได้ลองกิน พร้อมบอกว่ามันแข็งแต่ก็อร่อย ฟูมิโนะดีใจมาก
อย่างไรก็ตาม ฟูมิโนะก็บอกไปว่า เป็นช็อกโกแลตตามมารยาท เช่นกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ตอนเย็น ณ บ้านของฟูมิโนะ
เนื่องจากตัวเปียกจากการลงไปในแม่น้ำ ยุยงะเลยมาอาบน้ำที่บ้านของฟูมิโนะพร้อมถือโอกาสติวหนังสือต่อเลย
ยุยงะได้ถามถึงอาการขาของฟูมิโนะที่ไปตรวจมา
เพื่อที่จะให้ยุยงะค่อยดูแลเธอต่อ ฟูมิโนะเลยโกหกไปว่า คงต้องอีกซักพักใหญ่ๆกว่าจะหาย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จบตอน