สวัสดีค่ะทุกคน เรามีเรื่องอยากจะปรึกษา 
ตั้งแต่เด็กจนโต พ่อแม่เราทะเลาะกันทุกวัน ทั้งเรื่องพ่อมีเมียน้อย เอาเงินค่าใช้จ่ายในบ้ายไปเล่นการพนันจนหมด ติดโรคจากผู้หญิงคนอื่น ชอบด่าแม่ ขี้เกียจ และอีกหลายๆอย่างจนฐาติเราไม่ขอสุงสิงด้วยดพราะเกลียดพ่อ จนเราเคยคิดว่าถ้าจะมีแฟนไม่ขอมีแฟนแบบพ่อ ซึ่งแม่ของเราอดทนมาตลอดเพราะคำว่า อยู่เพื่อลูก 
จนเราขึ้นมหาลัย พ่อแม่เราทะเลาะกันหนักมากขึ้นทุกวันแม่หนีไปกรุงเทพหลายครั้งมากๆ แต่ก็กลับมาเพราะสงสารลูก จนกระทั่งปลายปี 62 เราสงสารแม่มาก แม่ร้องไห้ตลอด และเราก็โตแล้ว เราจึงบอกให้แม่เลิกกับพ่อ แล้วไปอยู่กับยาย 
หลังจากเรากลับมหาลัย พ่อโทรมาด่าว่าเรา ว่าทำให้แม่ทิ้งพ่อไป เพราะตอนนั้นแม่เลือกที่จะไม่ทนแล้ว เราทะเลาะกับพ่ออยู่พักนึงเนื่องจากพ่อโทษแม่ไปทุกๆทั้งโทรมาให้เราขอคืนดีให้หน่อย บอกให้แม่กลับมาอยู่บ้าน หกกันเราต่างๆ ทั้งแค่นี้ทนไม่ได้ ครอบครัวไม่เป็นครอบครัว เราจึงบอกเหตุผลและให้พ่อทำใจซะบ้าง 
จากนั้น4-5เดือน แม่เรามีคนใหม่ พ่อเราไปด่าไปตบตีแม่ถึงบ้านยายเรา แม่โทรมาร้องไห้ให้เราฟังตลอดจากนั้นแม่จึงย้ายไปอยู่บ้านแฟนใหม่
แต่พ่อเราเป็นคนจ่ายหนี้ต่างๆในบ้านทั้งหมด เพราะแม่ไม่ช่วยอะไรแล้ว
พ่อเราโทรมาด่าแม่ให้เราฟังทุกวัน วันละหลายๆรอบ เขาบอกว่าไม่มีคนให้ระบาย แต่พักหลังๆนี้อาการป่วยของพ่อเรากำเริบมาก เพราะพ่อเราไม่ยอมกินยา พ่อมีอาการซึมเศร้า ไม่กินข้าว ไม่นอน ร้องไห้ ซึมและบ่นอยากฆ่าตัวตายให้เราฟังทุกวัน เรามีความรู้สึกสงสารพ่อเพราะเขาก็แก่มากแล้ว ตอนนี้เราสับสนไปหมดเลยค่ะ และไม่รู้ต้องทำอย่างไรแล้ว เรากลัวพ่อเราฆ่าตัวตายมาก เพราะพ่อพูดทุกๆวันจนเราไม่อยากคุยกับเขาเลย ถึงจะมีหลายๆเรื่องที่เขานิสัยไม่ดีแต่บางเรื่องเขาก็ดี เราไม่เคยกลับบ้านเลยค่ะ ตั้งแต่พ่อแม่เลิกกันเพราะเราหดหู่มาก เราไม่อยากอยู่บ้าน มีหลายๆอย่างที่ทำให้เราไม่อยากอยู่บ้าน
ตอนนี้มหาลัยเราเปิดเทอมแล้ว ปกติภาระค่าเรียนเราไม่ค่อยรบกวนพ่อแม่ค่ะ ตอนนี้เราได้แต่โทรไปหาพ่อทุกๆวัน ที่พ่อเป็นแบบนี้เพราะแม่ทิ้ง แต่เราก็ไม่อยากให้แม่กลับมาเจ็บอีกแล้ว เราควรทำอย่างไรดีคะ 

*พิมพ์ผิดตรงไหนขออภัยค่ะ
*ตอนนี้เราอายุ 21 และกำลังเรียนอยู่ค่ะ อยู่คนละจังหวัดกับพ่อ