จขกทเป็นคนหนึ่งนะคะที่ไม่เคยเชื่อเรื่องผีเลย เริ่มเรื่องเลยนะคะ ตอนจขกทอยู่ป.5 เป็นครั้งแรกที่โดนผีอำ อำบ่อยมากๆ เกือบทุกวันเลย ตอนนั้นกลัวมากๆเลยเอาไปเล่าให้แม่ฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเรา แม่เลยบอกว่าเป็นอาการของผีอำ หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงแปลกๆบ่อยมาก (ส่วนตัว จขกท เป็นคนที่ชอบสวดมนต์นะคะ เพราะคุณแม่ก็เป็นคนชอบสวดมนต์) ต่อมาค่ะ เราลงไปช่วนแม่ขายของที่ กทม (จขกต เป็นเด็กบ้านนอกนะคะ) ค่ะวันหนึ่งในขณะที่เรากำลังหวีผมกับน้องสาวที่หน้ากระจก ตอนนั้นเงียบมากค่ะเรากับน้องคือไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย ต่างคนต่างหวีผมเงียบๆ เงียบจนได้ยินเสียงฉี่ๆๆอะไรในหัวประมาณรนี้เลยค่ะ555 สักพักได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ เสียงมาจากฝ่าเพดานตรงหัวเรา ก็เลยหันไปมองหน้ากันกับน้องสาว ก็หันกลับไปหวีผมต่อที่หน้ากระจก สักพักเสียงร้องไห้ก็ดังขึ้นอีก ตอนนี้กลัวมากค่ะ สับตีนแตกวิ่งออกจากบ้านกับน้องสาว ผมก็ยังไม่แห้งคือรีบวิ่งมากก แล้วไปหาแม่ที่ร้านขายของ เล่าให้แม่ฟัง แม่ก็ไม่เชื่อค่ะ555เพราะแม่อยู่บ่านหลังนั้นมาหลายปีแล้วแต่ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ต่อมา เป็นอีกวันหนึงค่ะ วันนั้นวันพระ เราเผลอหลับไปตอนกลางวัน ผีอำเราค่ะ ลืมตาขึ้นมาคือเห็นเงาดำๆนั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆเรา ตอนนั้นแม่ก็อยู่ด้วยนะคะ ทุกคนกำลังนั่งดูทีวีกันอยู่ แต่เราพยายามดิ้นแต่ดิ้นไม่ได้ จขกท ได้ยินเสียงทีวีนะคะ แล้วก้เสียงน้องๆกับแม่ด้วย แต่เสียงนั้นช่างเบาเหลือเกินทั้งๆที่เราอยู่ห่างกันแค่เอื้อมมือ เดี๋ยวมาต่อนะคะ ประสบการณ์หลอนยังไม่จบ ตอนนี้ จขกท จะขึ้นปี3 แล้วนะคะ แล้วตอนยุปี1เราได้มีโอกาสเข้าพักในหอใน เช่นเดียวกันค่ะ จขกทได้รับประสบการณ์ที่ไม่อยากได้รับ ครั้งนี้หนักจริงๆ จนต้องไปหาพระกันเลยที่เดียว