ผมเป็นคนคิดมาก ไม่มั่นใจในตัวเอง แอบเคืองคนอื่นบ่อย ๆ แถมชอบอายอะไรแปลก ๆ เลยชอบมีเรื่องมาระบายให้แฟนฟังบ่อย แต่ช่วงหลังมานี้แฟนบอกว่าไม่อยากฟังเราแล้ว แต่แฟนก็รู้สึกเสียใจที่ไม่อยากฟังเราพูดเหมือนกัน

การผู้ชายระบายปัญหาให้ผู้หญิงฟังแบบที่ผมทำนี่มันปกติไหมครับ หรือผมควรจะพยายามไม่คิดมาก แต่ความรู้สึกเครียด อยากระบาย มันก็ห้ามยากจริง ๆ (จะว่าไปผมนี่ไม่สมเป็นผู้ชายเลย555) แล้วถ้ามันไม่ปกติ แบบนี้ไปพบจิตแพทย์ได้ไหมครับ แต่ก็ยังคิดอยู่ว่าสุดท้ายแล้วผมอาจจะไม่ได้เป็นอะไร เพราะเทียบกับคนรู้จักที่เป็นซึมเศร้าผมยังห่างมาก

ไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นต้นเหตุให้เลิกกัน อยากจะปรับตัว อยากอยู่กับแฟนคนนี้ไปเรื่อย ๆ ช่วยแนะแนวทางทีครับ

ปล. แต่เวลากินข้าว เที่ยวกับแฟนก็มีความสุขดีนะครับ ไม่ได้ระบายให้เขาฟังทุกวัน แต่ก็อาจจะบ่อยถ้าเทียบกับผู้ชายแบบที่เขาคาดหวังละมั้ง