สมัยตอนประถมมีเพื่อนคนนึงเป็นเด็กผญ. และสนิทมากและเป็นคนพม่าเหมือนกับตัวผม เธอเป็นคนที่มีฐานะรวยและได้ย้ายกลับไปที่พม่าเพราะมีปัญหาอะไรนิดน้อยและผมก็ไม่ได้เจอเธออีกนับตั้งเเต่วันนั้น จนกระทั่งผมโตขึ้นอยู่มอปลายและได้เจอเฟสของเธอเลยกดเข้าไปดูผมได้เห็นเธอใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับครอบครัวที่นั่นผมก็มีรู้สึกที่ดีแบบบอกไม่ถูก และตัดมาที่ผมที่กำลังจะจบมอปลายและจะเข้ามหาลัยและก็ได้แต่คิดว่าจบไปจะมีงานรองรับที่ไทยมั้ยเพราะผมไม่ใช่คนไทยและงานคงจะมีเเต่งานที่ผมไม่ได้ฝันไว้ ผมก็เลยหวั่นเเละท้ออยู่ตลอดแต่ที่ผมอยู่ไทยเพราะรักและชอบ จนคำว่ารักเเละชอบมันกับทำร้ายจิตใจผมเอง ผมไม่รัว่าตัวเองอยู่ถูกที่มั้ย ถ้ากลับไปพม่าผมจะต้องเริ่มต้นใหม่หมดทั้งการพูด การเข้าสังคม การปรับตัวหลายๆอย่าง แต่มันคงจะสายไปแล้วแหละ ผมแค่อยากใช้ชีวิตเเบบเธอมีมหาลัยรองรับมีงานรองรับ ผมไม่รู้ควรไปต่อยังไง.

จากเด็กพม่า.