สวัสดีค่ะ จากกระทู้ที่แล้ว ที่สามีบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า ขอบคุณทุกข้อความ ทุกคนที่ส่งมาให้กำลังใจนะคะ เราทั้งสองได้คุยกอย่างจริงจัง ก็พยายามทำอะไรให้มันดีขึ้น ปรับตัว สร้างบรรยากาศ ไม่ตึงเครียด พากันไปเที่ยวบ้าง ก็เหมือนจะดีขึ้นบ้าง
แต่พอมาช่วงนี้ เจอสถานการณ์โควิดไป ค่อนข้างตึงเครียดทีเดียว เหมือนคลื่นใต้น้ำ ต้องย้ายมาอยู่บ้านแม่สามีที่ต่างจังหวัด
เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น สามีเครียดเพราะต้องแบกภาระ ไหนจะต้องดูแลทุกคน ลูก เมีย พ่อ แม่ พี่สาวอีก
เขาชอบว่ามีอะไรทำไมไม่พูดให้เขาฟัง แต่ทำไมต้องมาเล่าในพันทิปให้คนอื่นที่ไม่รู้จักฟัง
ก็เขาชอบบอกว่าแค่นี้เขาก็มีเรื่องให้เครียด ให้คิดเยอะอยู่แล้ว
เขาพูดทำให้เรารู้สึกว่า ถ้าไม่มีเรา เขาคงสบายขึ้น ไม่ต้องแบกเราไว้บนบ่าอีกคน
แต่พอเราหันไปมองหน้าลูก ก็ได้แต่กอดลูกร้องไห้ พยายามจัดการความรู้สึกของตัวเองไม่ให้เตลิดไปมากกว่านี้
ขอบคุณพันทิปที่ให้พื้นที่ให้ระบายนะคะ
เมื่อซึมเศร้ากลับมา
ก็เขาชอบบอกว่าแค่นี้เขาก็มีเรื่องให้เครียด ให้คิดเยอะอยู่แล้ว
เขาพูดทำให้เรารู้สึกว่า ถ้าไม่มีเรา เขาคงสบายขึ้น ไม่ต้องแบกเราไว้บนบ่าอีกคน
แต่พอเราหันไปมองหน้าลูก ก็ได้แต่กอดลูกร้องไห้ พยายามจัดการความรู้สึกของตัวเองไม่ให้เตลิดไปมากกว่านี้
ขอบคุณพันทิปที่ให้พื้นที่ให้ระบายนะคะ