เรากับสามีเราแต่งงานอยู่กินกันมาเข้าปีที่8แล้วแล้วคะ มีลูกด้วยกัน 1คน ได้2ขวบ พ่อเราเสียตอนที่เราท้องได้ 7 เดือน แม่ก็เลยต้องอยู่คนเดียว
คือ ปกติ พ่อกับแม่เขาจะอยู่บ้านที่สมุทรปราการคะ ส่วนเราตอนที่ท้องเราทำงานอยู่ ระยอง เราก็ต้องเลยออกจากงานที่ระยองเพื่อมาทำงานและอยู่กับแม่ที่สมุทรปราการคะ เลยเป็นเหตุผลเรากับแฟนเลยต้องแยกกันอยู่ เพราะเราต้องกับมาดูแลแม่ด้วย แต่พอเราแยกกันอยู่ สามีเราติดบุหรี่หนักและเหล้า เบียร์หนักมาก คือต้องซื้อกินทุกวัน วันๆนึงคือต้องมีใช้แล้ว 300-400บาท และชอบโกหก เป็นชีวิต จิตใจ เลย จับโกหกได้บางทีไม่ยอมรับด้วย
เพราะเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับสามีไม่หนักขนาดนี้ บางทีกินจากที่ทำงานมาแล้ว ซื้อมากินที่บ้านอีก พอเราบอกว่า ให้เบาๆกว่านี้ ไหนจะค่านมลูกไหนจะค่าแพมเพิส อันไหนที่งดได้ก็ควรงด
เขาไม่ฟังคะ เขาก็ว่าเราบ่น บางทีเงินไม่พอใช้ก็ไปกู้หนี้ยืมสินเขามาเพื่อที่จะใช้จ่าย บางทีมาบอกให้เรายืมแม่เราให้หน่อยเดียวค่อยใช้คืน หรือบางทีให้โกหกแม่เราว่ายืมไปนู้นนี้นั้นก่อน เวลามีปัญหาหรือทะเลาะกันประจำ โทรมาหาแม่เราคะ บอกว่าเรา น่าเบื่อ ว่าเราต่างๆนาๆ โดยไม่คิดว่าตัวเองก็ผิด
คือเราก็เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง คือ บ้านเรามีธุรกิจส่วนตัวคะ มีห้องแถวให้เช่า แม่เลยมีรายได้จากค่าเช่าทุกเดือน
แต่ทางบ้านสามี ไม่ค่อยมีฐานะคะ เวลาแม่สามีมา หาหลาน แม่เราก็จะซื้อกระเป๋า ซื้อเสื้อผ้าให้แม่สามี หรือ บางทีฝากของกินไปให้ทุกครั้งที่เวลาเราพาหลานไปหา แม่สามีชอบพูดคะ ว่าบ้านเขาไม่มีนู้นนี้นั้นคือพูดบ่อยบ้างทีเราไม่อยากฟัง แม่เราเขาจะขอความช่วยเหลือจากสามีเราว่า ไปซ่อมนู้นนี้นั้นให้หน่อย เพราะว่า ไม่อยากจะไปจ้างช่าง เห็นว่าเป็นลูกเขยและทำเป็นเลยขอความช่วยเหลือจากสามีเรา สามีเราก็ไม่อยากทำคะ บางทีมาบ่นกับเราว่า ทำไมไม่จ้างเขาทำละ เดียวถ้าเขาทำไปแม่เราก็ไม่ถูกใจอีก เดียวก็มาบ่นอีก ซึ่งแม่เราบ่นไหม บ่นคะ ตามพะสาคนแก่นะคะ แต่เวลาสามีเรามาหาลูกกับเรา แม่เราจะซื้อให้กินตลอด ลูกเขยอยากกินอะไร บอกแม่เราซื้อและจัดให้ ค่าน้ำมันก็ให้ เราก็เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่เราฟังว่า เรื่องราวมันเป็นยังไง ตอนนี้แม่เราไม่ชอบสามีเราแล้วคะ แม่ก็ถามว่าจะอยู่กันรอดไหม เราเลยบอกว่า ไม่รอดหรอก ถ้ายังเป็นแบบนี้ เราเหนื่อยมากๆ เราอยาก หย่าคะ แต่แม่เราบอกว่าให้รอดูไปเรื่อยว่าจะเปลี่ยนตัวเองไหม ถ้าไม่ก็เลิก ไปคะ
ทุกคนว่าเราควรหยุดดีไหมคะขอความเห็นจากทุกคนที่เจอแบบเราหน่อยคะ
ไปต่อหรือจะทนเพื่อลูก
คือ ปกติ พ่อกับแม่เขาจะอยู่บ้านที่สมุทรปราการคะ ส่วนเราตอนที่ท้องเราทำงานอยู่ ระยอง เราก็ต้องเลยออกจากงานที่ระยองเพื่อมาทำงานและอยู่กับแม่ที่สมุทรปราการคะ เลยเป็นเหตุผลเรากับแฟนเลยต้องแยกกันอยู่ เพราะเราต้องกับมาดูแลแม่ด้วย แต่พอเราแยกกันอยู่ สามีเราติดบุหรี่หนักและเหล้า เบียร์หนักมาก คือต้องซื้อกินทุกวัน วันๆนึงคือต้องมีใช้แล้ว 300-400บาท และชอบโกหก เป็นชีวิต จิตใจ เลย จับโกหกได้บางทีไม่ยอมรับด้วย
เพราะเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับสามีไม่หนักขนาดนี้ บางทีกินจากที่ทำงานมาแล้ว ซื้อมากินที่บ้านอีก พอเราบอกว่า ให้เบาๆกว่านี้ ไหนจะค่านมลูกไหนจะค่าแพมเพิส อันไหนที่งดได้ก็ควรงด
เขาไม่ฟังคะ เขาก็ว่าเราบ่น บางทีเงินไม่พอใช้ก็ไปกู้หนี้ยืมสินเขามาเพื่อที่จะใช้จ่าย บางทีมาบอกให้เรายืมแม่เราให้หน่อยเดียวค่อยใช้คืน หรือบางทีให้โกหกแม่เราว่ายืมไปนู้นนี้นั้นก่อน เวลามีปัญหาหรือทะเลาะกันประจำ โทรมาหาแม่เราคะ บอกว่าเรา น่าเบื่อ ว่าเราต่างๆนาๆ โดยไม่คิดว่าตัวเองก็ผิด
คือเราก็เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง คือ บ้านเรามีธุรกิจส่วนตัวคะ มีห้องแถวให้เช่า แม่เลยมีรายได้จากค่าเช่าทุกเดือน
แต่ทางบ้านสามี ไม่ค่อยมีฐานะคะ เวลาแม่สามีมา หาหลาน แม่เราก็จะซื้อกระเป๋า ซื้อเสื้อผ้าให้แม่สามี หรือ บางทีฝากของกินไปให้ทุกครั้งที่เวลาเราพาหลานไปหา แม่สามีชอบพูดคะ ว่าบ้านเขาไม่มีนู้นนี้นั้นคือพูดบ่อยบ้างทีเราไม่อยากฟัง แม่เราเขาจะขอความช่วยเหลือจากสามีเราว่า ไปซ่อมนู้นนี้นั้นให้หน่อย เพราะว่า ไม่อยากจะไปจ้างช่าง เห็นว่าเป็นลูกเขยและทำเป็นเลยขอความช่วยเหลือจากสามีเรา สามีเราก็ไม่อยากทำคะ บางทีมาบ่นกับเราว่า ทำไมไม่จ้างเขาทำละ เดียวถ้าเขาทำไปแม่เราก็ไม่ถูกใจอีก เดียวก็มาบ่นอีก ซึ่งแม่เราบ่นไหม บ่นคะ ตามพะสาคนแก่นะคะ แต่เวลาสามีเรามาหาลูกกับเรา แม่เราจะซื้อให้กินตลอด ลูกเขยอยากกินอะไร บอกแม่เราซื้อและจัดให้ ค่าน้ำมันก็ให้ เราก็เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่เราฟังว่า เรื่องราวมันเป็นยังไง ตอนนี้แม่เราไม่ชอบสามีเราแล้วคะ แม่ก็ถามว่าจะอยู่กันรอดไหม เราเลยบอกว่า ไม่รอดหรอก ถ้ายังเป็นแบบนี้ เราเหนื่อยมากๆ เราอยาก หย่าคะ แต่แม่เราบอกว่าให้รอดูไปเรื่อยว่าจะเปลี่ยนตัวเองไหม ถ้าไม่ก็เลิก ไปคะ
ทุกคนว่าเราควรหยุดดีไหมคะขอความเห็นจากทุกคนที่เจอแบบเราหน่อยคะ