เราคิดว่า มีคนที่อยู่ในสภาวะแบบเรา คือ เรียนโทหรือกำลังทำวิทยานิพนธ์ไม่ผ่านสักที ยากเย็นเหลือเกิน เราก็เป็น เราเรียนปอเอกในมหาลัยที่ไม่ได้จ่ายครบจบแน่ และอาจารย์ขึ้นชื่อเรื่องความโหดมากกกก

เรามีระยะเวลาการเรียน 6 ปี เกิน 6 ปี จะหมดสภาพนิสิต เนื่องจากเราทำงานไปด้วย เรียนปอเอกไปด้วย เราจึงไม่มีเวลาทุ่มเทกับมันมาก  และอีกอย่างก็ยอมรับว่าเราละเลยกับการเรียนไปเยอะ

จนกระทั่งมาถึงปีสุดท้าย ตอนนั้นเราเพิ่งสอบเค้าโครงไปได้ ประมาณ สี่ เดือน ปีสุดท้ายที่เราต้อง สอบดีเฟนให้ได้ ตีพิมวารสาร จัดฟอแมท ตอนนั้นรู้สึกว่า แล้ว ทำยังไงให้ทันเนี่ย ไม่จบแน่เลย รีบเข้าหาอาจารย์ แก้งาน เวลามันบีบและสภาวะกดดันทำให้เราเครียดมาก

และที่แย่กว่านั้น แฟนที่คบกันมาเกือบ5ปี (ชายรักชาย) มาบอกเลิก โอ้โหวว ทั้งอกหัก เจ็บช้ำ งานก็ต้องทำทีสิส ก็เครียด วารสารก็ต้องเขียน หลายอย่างรวมกัน ช้ำใจ ช้ำกาย จนบอกไม่ถูกเลย

จนล่าสุด เมื่อ อาทิตย์ที่แล้ว เราเพิ่งไปแจ้งจบ เราต้องผ่านสภาวะความช้ำใจมาอย่างเหน็ดเหนื่อย บวกกับความกดดัน เราจบทันในสิบวันสุดท้าย วันนี้เราโคตรจะมีความสุขเลย ที่สำคัญคือไกล้จะถึงวันเกิดเรา เราจบปอเอกก่อนวันเกิดครบอายุ30ปี

เราเชื่อว่า คนที่ำเล่มจบ คงอยู่ในสภาวะแบบเรา หลายคนตกงาน หลายคนอกหัก หลายคนป่วย หลายสิ่ง แต่เชื่อเถอะว่า วันที่คุณจบ คุณจะเหมือนขึ้นสวรรค์ทั้งเป็นเลย ขอให้จบไวไวทุกคนนะครับ