ขอส่งกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะครับ

สำหรับผม ผมมองว่าก่อนจะสร้างความเป็นตัวเองให้กับงานเขียนของเราได้ เราจำเป็นที่จะต้องรู้จักตัวเองให้มากพอก่อนว่าตัวเราแต่งนิยายไปเพื่ออะไร อยากให้นักอ่านได้อะไรจากงานของเรา อะไรคือจุดแข็ง-จุดอ่อนของตัวเรา เราควรจะต้องรู้ให้หมดครับ

ก่อนผมจะเริ่มเอาดีด้านนิยายจริงจัง ผมเคยคิดจะเขียนหนังสือวิชาการมาก่อน เพราะตัวผมเป็นคนที่รอบรู้ด้านประวัติศาสตร์ ศาสนา และวัฒนธรรมต่างๆดี พอเบนเข็มมาเขียนนิยาย ผมก็ใช้ความใฝ่รู้ของตัวเองให้เป็นประโยชน์ เป็นจุดขายในผลงานของตัวเองว่าทุกๆเรื่องจะต้องสอดแทรกเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในเรื่องต่างๆที่ผมสนใจให้กับผู้อ่าน ถึงผลงานจะยังไม่เคยได้ตีพิมพ์เป็นเรื่องเป็นราว แต่ก็ได้รับคอมเมนท์ในแง่ดีมาครับ

อีกอย่าง การอ่านผลงานของนักเขียนประเภทเดียวกับเราก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ดีนะครับ ก่อนหน้านี้ผมก็รู้สึกว่างานตัวเองไม่มีแก่น ไม่มีรูปแบบเหมือนกัน จนกระทั่งได้อ่านงานนักเขียนชั้นครูหลายๆท่านที่แนวคล้ายกัน ผมก็ยึดพวกท่านเป็นแบบอย่าง จนฝีมือตัวเองพัฒนาขึ้นมาครับ

ของแบบนี้ใช้เวลา แต่เชื่อเหลือเกินว่าถ้ามุ่งมั่นที่จะทำมันให้สำเร็จ คงไม่คณามือเราหรอกครับ หวังว่าความคิดเห็นของผมจะช่วยให้ จขกท.มีกำลังใจขึ้นบ้าง สู้ๆนะครับ