เรื่องมีอยู่ว่า..
เราไปปั่นจักรยานที่สวนรถไฟกับแฟนค่ะวันนั้นใส่กางเกงเลกกิ้งขาสามส่วนไปแล้วแฟนเราก็แวะซื้อข้าวเพื่อที่เข้าไปทานในสวน
แฟนเราเดินเอาจักรยานไปจอดใกล้ๆกับร้านตามสั่งอีกร้านนึงจากนั้นเราก็เดินตามไปจอดทีหลังระหว่างที่เดินผ่านร้านตามสั่งร้านนั้น
เสียงที่ลอยมาก็คือ " ดูตูดสิเป็นกะละมัง " (เสียงป้าตอนนั้นคือดังมาก) " กางเกงแบบเนี้ยต้องให้พวกนางแบบใส่นู้นถึงจะสวย " 
เราก็จอดแล้วยืนมองรอบๆว่าเขาว่าใครตรงนั้นกลายเป็นเราคนแถวที่อยู่แถวนั้นแค่คนเดียวจากนั้นเราเหลือบไปเห็นผู้ชายในร้านนั้นจ้องหน้าเราแล้วยิ้ม
เสียงที่ได้ยินอีกคือ " เห้ยๆอย่ามองเยอะเดี๋ยวก็น้ำลายไหลหรอก " เราก็เอ๊ะใจใช่เราไหมเราเลยเดินผ่านร้านแกอีกที สรุปแกพูดออกมาอีก ประมาณว่าฟิตเปี๊ยะมั้งเราจำไม่ได้แต่นางพูดอยู่แล้วมีคนเสริมแต่เราลืมว่าพูดอะไร คือวันนั้นบอกตรงๆคือเฟลมากๆๆ ถึงเขาจะไม่ได้ด่าเราหรืออะไรหรือต่อให้ด่า อยากถามก็คือ ทำไม? เราผิดอะไร? วันนั้นคืออารมเสียมากๆปั่นจักรยานแบบต้องมากังวลเรื่องรูปร่าง (เราเป็นคนแคร์คำพูดคนอื่นมากแงแง) เราแบบเห้ออออ
เซง แค่นี้แหละค่ะที่อยากเล่าเก็บไว้คนเดียวเราอึดอัดมาก 😂 พิมพ์ผิดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ