เรารู้สึกน้อยใจมาก รู้สึกว่าโลกนี้ไม่ยุติธรรมเลย เรามีดีแค่ผิวขาวแค่นั้น (สำหรับเราคือมันก็ไม่ได้ขาวขนาดนั้น) เราสูงแค่ 148ซม. เป็นคนกระดูกใหญ่สังเกตจากข้อต่อของขาแล้วก็แขน 

หน้าอกเราเล็กกว่าคัพเอด้วยซ้ำทั้งๆที่เราอายุ15แล้ว เราเป็นคนก้นใหญ่ คือไม่เข้าใจทำไมไม่ผายข้างแต่มันผายไปด้านหลัง เราเตี้ยมันเลยดูตันอ่าา

เราเป็นคนผมบาง ละเราเป็นโรคดึงผมตัวเองด้วย พ่อแม่เราไม่เข้าใจเรา เราเลยไม่ได้ไปหาหมอจนตอนนี้เป็นมา3ปีแล้วพยายามเลิกด้วยตัวเองอยู่

ผิวเราบอบบางมากกก คือเรารู้สึกเหมือนจะมีฝ้าบางๆะทั้งๆที่เราอายุแค่15!!! 

ฟัน!!! ฟันเราอุบาทมาก ฟันเราดีทุกทุกซี่ยกเว้นสองซี่หน้าคือมันจะหุบเข้าไป หมอบอกเพราะฟันเราไม่มีพื้นที่พอ ละเราเป็นคนฟันสั้นมาก แถมปลายฟันก็หยัก หมอบอกถ้าอายุขึ้นจะเรียบเอง แต่เราเห็นเพื่อนๆแล้วก็รุ่นน้องก็เรียบกันหมดแล้วอ่ะ ละไหนจะสีขฟันเราค่อนข้างเหลือง ทั้งๆที่เราแปรงฟันทุกวัน คือหินปูนแทบไม่มี ฟันผุก็ไม่มี กลับกับเพื่อนเราที่ฟันสกปรกมาก ขี้ฟันเกรอะ แต่ฟันมันขาวมากกก เราไม่เข้าใจเลย

ทั้งชีวิตเราโดนล้อเรื่องส่วนสูงกับฟัน เราไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ถึงคนอื่นจะชมเราว่าหน้าตาเราสวย น่ารักตัวเล็ก แต่ก็มีหลายคนล้อเราเตี้ย แบน ฟ้าจอบ ฟันข้าวโพด คือหน้าตาเราเราก็ไม่ค่อยโอเค ทุกครั้งที่ส่องกระจกเรากังวลตลอด เราไม่มั่นใจเวลายิ้ม กลัวคนจะเห็นฟันที่อุบาทของเรา ไหนจะรอยแสกที่ผมกว้างมากเพราะเราดึงผม ไม่รู้เราเป็นโรคจิตรึเปล่า

แล้วคนอื่นมีใครเป็นเหมือนเรามั้ยคะ ระบายมาได้เล้ยย