เชื่อว่าหลายๆคนเคยเป็น เวลาเราคุยกับใครสักคนแล้วรู้สึกดีก็อยากคุยด้วยทุกวัน อยากรู้ชีวิตความเป็นอยู่ของเขาอยากเป็นที่ระบายที่ปรึกษา อยากรู้ว่าชีวิตในแต่ละวันเขาเป็นยังไงบ้าง ความรู้สึกชอบใครสักคนแบบจริงใจและคิดอยากจะสานสัมพันธ์ต่อ ก็แอบลองมโนว่าถ้าเราได้คบกันมันจะดีมากๆเลย เราคงมีความสุขมาก แต่ฝันก็ได้สลาย.. ก็ได้แค่มโน ในเมื่ออีกฝ่ายตอบกลับมาว่า 'เป็นได้แค่พี่น้อง' เหมือนถูกบอกเลิกทั้งๆที่ยังไม่ได้คบ ทำไม ทำไมถึงไร้เยื่อใยกันขนาดนี้  เพียงเพราะว่าเราไม่ตรงสเปคของเขา ความเป็นจริงเราก็ต้องมองกันที่ทัศนคติรึเปล่า จะมีสักกี่คนบนโลกที่ได้คบกับคนที่ตรงสเปคจริงๆ
อยากถามความคิดเห็นของทุกคนที่เข้ามาอ่านว่า เราควรจะคุยกับพี่เขาต่อไปในฐานะน้องสาวเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆเอาไว้ถ้าน้อยใจเสียใจก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง หรือควรถอยออกมาเลยเลิกคุยเลิกรู้สึกแต่ก็เสียใจอยู่ดี แบบไหนมันเจ็บน้อยกว่ากันคะ 
ปล.เจ้าของกระทู้เคยคุยกับคนๆนึงแต่ไม่ได้อยากเป็นแฟนเขา เคยเป็นฝ่ายบอกว่า เราเป็นได้แค่พี่น้องกัน หรือมันเป็นเวรกรรม