เรื่องของเรื่อง สิบทิศเคยบอกว่ากชมนเป็นสารกระตุ้นความห่วย สิบทิศมาขอโทษบอกว่าจริง ๆ มันคือเรื่องของวัย และ ความใจร้อนในวันนั้น แต่ถ้ามองแล้วมันก็จริงแต่ถามว่าผิดไหมมันไม่ได้ผิด มันคือความเข้ากันไม่ได้ เรื่องราวนี้อาจจะบอกกับเราว่าการที่เราเป็นสารกระตุ้นความห่วยกับคน ๆ นึง ไม่ได้หมายความว่าเราจะเป็นสารกระตุ้นความห่วยให้กับคนอื่น

สิบทิศกับเกี้ยวในฐานะแฟนมันไปกันไม่ได้หลายอย่าง ถึงไม่ได้เห็นภาพว่าจริง ๆ แล้วมันคืออะไรกันแน่ แต่ดูจากบุคลิก นิสัย ลักษณะ ก็เห็นถึงความต่างอยู่ เกี้ยวจริงจัง มั่นใจ เป๊ะกับงาน demand ทุกอย่างสูงส่ง (แต่ก่อนสิบทิศเรียกนางว่าแม่มดปสด.ด้วยซ้ำ) ส่วนสิบทิศ มีความ compromise มีความให้กำลังใจ แต่ไม่ได้เฟียส แล้วก็เอ้อระเหย จะเถียงจะอะไรแต่สุดท้ายก็ยอมตาม เป็นเพื่อนร่วมงานกันน่ะได้ พอเกี้ยวเครียด สิบทิศ support ทางอารมณ์ได้ เพราะ สิบทิศเป็นคนเทคแคร์ แต่เป็นแฟนกันไม่ได้ เพราะ ความคาดหวังมันสูงกว่านั้น

ในขณะที่หมอมั่นใจ มั่นทุกอย่าง เก่ง และ กล้า ดังนั้นถ้าจะมีอะไรที่เกี้ยวดึงดูดหมอก็คือความเหมือนกันตรงนี้ ตั้งแต่แรกที่เกี้ยวดุหมอ หมอเจษออกมาขำแล้วบอกพ่อ ๆ ว่าคนไข้ดุ อารมณ์แรกคือโล่งใจ ถึงร่างกายจะบอบช้ำแต่ใจยังดี ประคบประหงมร่างกายแล้ว ถ้ายังต้องดูจิตใจไปด้วยอีก ก็งานหนัก วิธีการพูด การสนทนา มันดูเข้ากันและคล้ายกัน ฉันขัดเธอ เธอขัดฉัน แต่มันไม่ได้รู้สึกว่าโดน attack หรือ รำคาญ เพราะ ต่างฝ่ายต่างมอง fact ด้วยกันทั้งคู่  แล้วเกี้ยวก็ค่อนข้างเด็ดขาด ถึงจะหวั่นไหวแต่ก็บอกความต้องการชัดเจน จะเอาอะไร ไม่เอาอะไร ไม่ได้เว้าวอน ซึ่งคาแร็คเตอร์แบบนี้น่าจะไทป์หมอ เมื่อหมอเป็นคนมั่น คนกล้า ก็น่าจะนิยมคนที่แสดงออกอะไรให้จริง ๆ ตรง ๆ ไม่อ้อยสร้อย และคิดว่าหมอมองความอ้างว้างในใจเกี้ยวออกนะ เก็บเด็กไว้เพราะเขาสำคัญ เหมือนกับว่าตัวเองไม่สำคัญ ด้วยความที่น่าจะพอใจคาแร็คเตอร์อันนี้อยู่แล้วด้วยก็เลยมีฟีลลิ่งร่วมด้วย แล้วยิ่งได้ยินหมอจูนเปรย ๆ มา ฟีลลิ่งเลยยิ่งเพิ่มเข้าไปอีก แต่จะพัฒนาไปทางไหนก็ตคงต้องรอดู

ทั้งนี้ทั้งนั้น เกี้ยวเป็นสารกระตุ้นความห่วยออกมาจากสิบทิศ ก็ไม่ได้หมายความว่าเกี้ยวจะเป็นสารกระตุ้นความห่วยของคนอื่นตลอดไป อย่างน้องหมอตอนนี้ สิ่งที่ออกมาคือฟีลลิ่ง คือความห่วงใย และ ความอยากดูแล อะไรที่ทำให้หมอคนนึงที่ผ่าตัดก็แล้ว เฝ้ามาทั้งคืนก็แล้ว เปรยว่าจะกลับบ้านก็แล้วสุดท้ายเลือกยูเทิร์นกลับไปที่ทำงานเพื่อถ่ายคลิปตัวจิ๋วให้คนไข้ดูและนั่งเฝ้าต่อล่ะ ไม่เป็นสารกระตุ้นความห่วยแล้วไหมกชมน

ป.ล. นัยยะของละครจุดใหญ่มันคือเรื่องขัดแย้งระหว่างสิบทิศและกชมน ถึงมันจะคลี่คลายไปด้วยการขอโทษ รู้สึกโล่ง แต่ความอ้างว้าง ความตัวคนเดียวมันก็ยังมีอยู่ ข้อความที่สื่อก็คงประมาณว่า เฮ้ย เรื่องความรักความสัมพันธ์ มันก็แบบนี้ วันหนึ่งเราก็สามารถเจอคนที่เข้ากันได้ คนที่รักที่ตัวเราเป็นเรา อะไรแบบนี้