ผมเคยมีอาการวิตกกังวลสูงตั้งแต่สมัยวัยรุ่น แต่ไม่ถึงขึ้นซึมเศร้าอยากทำร้ายตัวเองอะไรแบบนั้น  ช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมารักษษพฤติกรรมวิตกกังวล หงุดหงิดง่ายหายไปแทบจะหมดแล้วครับ และตอนนี้ก็มั่นใจว่าควบคุมตัวเองได้ แต่ยังต้องทายาอยู่ เพื่อแก้อาการนอนไม่หลับ  เคยบอกเรื่องนี้กับคนที่ผมคุยมานาน เค้าไม่ยอมคบกับผม เคยบอกเรื่องนี้กับคนที่คุยกันถูกคอในแอพหาคู่ อยู่ๆเค้าก็เงียบไป  แต่ไม่แน่ใจนะเพราะอาการผมไหม แต่คนแรกดูสนใจมากเคยถามว่าหายดีหรือยัง คนล่าสุดคุยได้วันสองวันก็คุยกันถูกคอดี ผมควรจะบอกเธอแต่แรกไหมครับ หรือจะแอบรักษาไปเงียบๆดี