เราคบกับแฟนมา3ปี แฟนเราเป็นทอม เรารักกันมากกกๆๆๆๆๆๆๆๆ เราทำงานบริษัทเดียวกัน ตอนนั้นเราเจอพี่เค้าเพราะเราไปฝึกงานที่นั่น เมื่อก่อนไม่เคยคิดจะคบทอมเลย เกลียดทอมมาก เราคบผชมาตลอดแต่พอมาเจอพี่เค้าเราหลงรักพี่เค้าเฉยเลย เป็นอะไรที่ตื่นเต้นเพราะเป็นทอมคนแรกที่เราคบ แล้วเรารักพี่เค้ามากด้วยนะ พี่เค้าดูแลเราดีเอาใจใส่ทุกอย่าง คอยช่วยเหลือเราทุกอย่าง จนกระทั่งวันนึงเราสองคนตัดสินใจซื้อบ้านด้วยกันสร้างครอบครัวด้วยกันพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ว่าคบกัน ตอนขึ้นบ้านใหม่ก็เหมือนแต่งงานกันเลย ตัวเราสองคนจะติดกันตลอด24ชม. แผนกเราไปเที่ยวที่ไหนพี่เค้าก็ไปทุกทริป คือที่ไหนมีพี่เค้าที่นั่นมีเรา ที่ไหนมีเราที่นั่นมีพี่เค้า ทุกคนรับรู้และมองว่าเราสองคนรักกันมาก และช่วงเกือบสิ้นปีบริษัทมีงานเลี้ยงปีใหม่ หลังจากงานเลี้ยงจบเราก็ชวนเพื่อนทุกคนในแผนกมากินเหล้าปาร์ตี้กันที่บ้านเราที่ซื้อด้วยกันต่อยันเช้า แต่จุดพีคคือ แฟนเรากับน้องในแผนกที่เราชวนไปปาร์ตี้ที่บ้านแอบชอบกันแลกไลน์กันโน้นนี่นั่น แต่ด้วยความที่เราไว้ใจทุกคนที่ชวนมาบ้านเราก็ไม่ได้คิดอะไร หลังจากนั้นไม่นานเค้าสองคนก็คุยกันมากขึ้นสนิทกันมากขึ้น คนอื่นรู้ เพื่อนในแผนกรู้ แต่ทำไมเราโง่ไม่รู้ เพราะเราเป็นคนที่ถ้าเป็นคนใกล้ตัวเราจะไว้ใจทุกคน หลังจากนั้นไม่นานเรากับแฟนมีเรื่องให้ทะเลาะกัน (ขอเล่านิดนึงนะคะ เราทะเลาะกันเรื่องเค้าไม่อยากมีอะไรด้วย แต่ละครั้งที่เรามีอะไรด้วยคือต้องนัด แล้วเค้าก็จะผลัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อยๆ เราก็ไม่รู้ว่าเราต้องการมากเกินไปหรือป่าวนะ แต่ขออาทิตย์ละครั้ง เราก็สงสัยนะว่าทอมจะไม่ค่อยมีความรู้สึกทางเพศหรือเค้าเบื่อเราแล้ว ) หลังจากที่เค้ากับน้องในแผนกแลกไลน์กันแล้วไม่นาน เราทะเลาะกับแฟน แฟนบอกเลิกเรา แต่เรายังใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านด้วยกันแบบไม่มีสถานะมา1เดือน เราก็พยายามทุกทางเพื่ออยากรู้ว่าพี่เค้าบอกเลิกเราด้วยเหตุผลอะไร เพราะส่วนมากแล้วคนเราต่อให้ทะเลาะกันหนักแค่ไหนก็ให้อภัยกันได้ แต่พี่เค้ายืนยันคำเดียวเลยว่าเลิกไม่คืนดีด้วย พ่อแม่พี่เค้าก็พยายามพูดกับพี่เค้าว่าสงสารน้องให้อภัยน้องหน่อย พี่เค้าก็ไม่ยอมเลยค่ะพ่อกับแม่เค้าสงสารเรามาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเป็นการตัดสินใจของลูก มีจุดพีคกว่านั้นหลังจากนั้นน้องคนนั้นลาออกเราก็ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไร และเค้าสองคนนัดกันไปกินข้าว แต่บังเอิญพี่ที่ทำงานที่เดียวกับเราแต่คนละแผนกไปบังเอิญเจอเค้าสองคนไปกินข้าวด้วยกันเลยมาเล่าให้ฟังว่าทำไมน้องคนนั้นลาออกไปแล้วทำไมยังไปกินข้าวกับแฟนเราละ เราก็เลยตอบไปว่าเค้าสนิทกันพี่เค้าอาจจะไปเลี้ยงข้าวน้องเค้าเฉยๆ เพราะน้องเค้าพึ่งลาออก เราก็เก็บเรื่องนี้ไว้ในใจมา2-3วันเลยตัดสินใจถามเค้าว่ามีอะไรจะเล่ามั้ย พี่เค้าบอกว่าน้องเค้าไม่ผิดนะ พี่เองที่เข้าไปยุ่งกับน้องเค้าเอง เราเลยได้รู้ว่าที่เค้าบอกเลิกเราเพราะมีมือที่สามเข้ามา แต่เราก็โทรถามน้องเค้านะว่าไม่คุยได้มั้ย น้องเค้าก็บอกเราเสมอว่าไม่มีอะไรค่ะ พี่เค้าแค่โทรมาคุยปรึกษาเรื่องพี่เฉยๆ เราก็คุยกับน้องมาสักพักอ้อนวอนให้น้องเลิกยุ่งกับแฟนเรา เค้าก็ไม่เลิกคุยกัน แต่ครั้งสุดท้ายที่เราได้คุยกับน้องคือวันนั้นน้องยอมรับว่าคุยกับแฟนเราแล้วรู้สึกดี เราก็เลยบอกไปว่าพวกเอ็งนี่ทำกับพี่ได้ลงเนอะ ระวังเวรกรรมจะตามทันนะ เราก็คิดในใจว่าทำไมน้องหน้าด้านจัง คือขาดแคลนกันขนาดนั้นเลยหรอ หาคนที่ไกลตัวกว่านี้ไม่ได้หรอ หลังจากนั้นความรักระหว่างเราสองคนก็ได้จบลง และตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยมาเกือบ3ปีแล้วที่เราเลิกกัน เค้าสองคนก็ยังคบกันอยู่
''เราเลยอยากรู้ว่าคนที่ชอบแย่งของคนอื่นนี่ทำไมเวรกรรมไม่ตามทันสักที แล้วอยากรู้ว่าน้องแย่งของพี่ไปไม่รู้สึกอายฟ้า อายเทวดา อายผีสางบ้างหรอ? ''

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าคนใกล้ตัวน่ากลัวที่สุด
ร้ายกว่าอสรพิษก็คนใกล้ชิดนี่แหละค่ะ
ผ่านมาจะ3ปีแล้วก็ยังแค้นนะคะ เจ็บใจที่เป็นคนใกล้ตัวนี่แหละค่ะ แต่เราเชื่อนะว่าเราจะผ่านทุกๆเหตุการณ์ไปได้ด้วยดีขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่แฟนนอกใจนะคะ