เมยในอดีต... กับรอยยิ้มสดใส หรือที่ในนิยายเรียกว่ายิ้มแฉ่งแข่งตะวัน ไม่ว่าในใจจะมีเรื่องทุกข์ร้อนแค่ไหน หรือเสียใจเพียงใด ความรู้สึกจะถูกกดทับเอาไว้และเลือกแสดงออกด้านสว่างให้กับทุกคน โดยเฉพาะคนที่ตัวเองรักอย่างพี่เธียร

เธียรในอดีต... กับความหยิ่ง ความไม่สนใจใคร ไม่ใส่ใจความรู้สึกของคนรอบข้าง โดยเฉพาะคนใกล้ตัวอย่างเมย แทบจะทุกสิ่งที่เขาทำผ่านออกมาจากสมองและสิ่งที่ตัวเองปรารถนาจะให้มันเดินไปในทิศทางไหน โดยไม่สนว่าสิ่งเหล่านั้นและสิ่งที่เขาเลือกจะทำเมยจะต้องแบกรับอะไรไว้บ้าง

ละครเรื่องนี้พาเรามาไกลต่างจากนิยาย ตรงที่

เมยในวันนี้... วันที่ไม่มีทั้งรอยยิ้มและน้ำตา มีเพียงความเจ็บปวดและร่องรอยของความร้าวรานที่แผ่ซ่านออกมาจากความรู้สึกที่ถูกกดทับมาเนิ่นนาน เป็นเมยที่แหลกสลาย เมื่อเธอเลือกจะตัดขาดจากผู้ชายคนเดียวที่เธอรักมาครึ่งชีวิต
เธียรในวันนี้...คือผู้ชายคนหนึ่งที่หมดสิ้นแล้วซึ่งฤทธิ์เดชกับผู้หญิงที่ชื่อเมย...ความรู้สึกผิดเต็มตื้นในจิตใจ เขาไม่อาจสูญเสียเมย แต่ก็ไม่รู้จะรักษาเธอไว้ได้อย่างไรอีกต่อไปแล้ว 

เอาจริงๆว่าวันนี้ดูละครด้วยความรู้สึกหน่วงมากทั้งตอน จริงๆเราฟังนิยายมาและเรารู้ว่าเส้นเรื่องจริงๆมันควรจะเป็นอย่างไร
ซึ่งในความคิดเห็นส่วนตัวสำหรับนิยาย เรามองว่าแม้พี่เธียรจะรักเมยแล้ว แต่พี่เธียรก็ยังคงทำทุกอย่างตามใจต้องการ และฝ่ายที่ยังคงต้องโอนอ่อนตามก็ยังคงเป็นเมยอยู่ดี.

เราพยายามคิดตามให้ทันเวอร์ชั่นละครอยู่ว่าเมยกับพี่เธียร ver.ละครคิดอะไร

ตั้งแต่ที่เมยพาพี่เธียรมาพม่า พยายามจีบแทบเป็นแทบตาย ยืนกรานว่าจะไม่หย่า แต่สุดท้ายก็พยายามจะหนีพี่เธียรไปเรียนต่อและจะหย่าให้ ยิ่งพอเข้าใจผิดเรื่องแต่งงานล้างหนี้ ก็อยากจะหย่าขึ้นมามาก ผิดกับลุคส์น้องเมยจีบปะฉะดะสุด cute ไป แม้พอตกเป็นของพี่เธียรก็เหมือนจะมีความสุขดี แต่ก็ยังคิดจะไปจากเขาทุกวัน (ในจุดนี้เราก็งงแม่พระเอกด้วย ตอนแรกเหมือนจะยอมช่วยพระเอก สุดท้ายมาขอเมยคืนเฉยเลย) 

>> เรามองว่าเมยเวอร์ชั่นละคร คือตัวละครที่ซับซ้อนมาก ในตอนแรกๆเมยจะสดใส แต่เป็นคนที่มีอะไรแอบซ่อนอยู่ มีความแสบและไม่ยอมคน แต่เราว่าที่สุดของความซับซ้อนในจิตใจเมยคือ แม้เมยจะยอมพี่เธียร ยอมเป็นของเขา และแม้เธอจะดูมีความสุขดี แต่ในใจของเธอคำตอบสำหรับเรื่องหย่า ก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย... เธมยยังคงยืนยันคำนั้น แม้แต่ตอนที่พี่เธียรมากอด มาหอมแก้ม มาคลอเคลีย หรือนอนตัก, เมยตอบสนองพี่เธียร แต่ไม่เคยเปลี่ยนใจ
แม้แต่ตอนที่ย้อนถามเธียรว่า "ที่พี่เธียรละคะ ไม่อยากเสีย 10 ล้าน ถึงขั้นมอมเหล้าเมย ทีนี้ใครใจร้ายกว่ากัน" เมยก็ยังคงถามไป ยิ้มไป และลบผมพี่เธียรไป

... เมยคือคนที่มีหลุมในใจที่ลึกมาก พี่เธียรคงไม่เคยรู้ตัว เมื่อรู้ตัวอีกทีก็ไม่มีวันถมหลุมนี้ให้เต็มได้แล้ว 
...เมยคือผู้หญิงคนหนึ่งที่รักและให้พี่เธียร "ทุกอย่าง" จนถึงที่สุดในชีวิตของเมยแล้ว

>>> สำหรับพี่เธียรเวอร์ชั่นละคร เรากลับชอบนะ ดูเป็นคนที่ความรู้สึกถูกพัฒนาไปตามครรลอง พี่เธียรมีมุมตามดูแลเมยเล็กๆน้อยๆ หรือแสดงออกให้เห็นว่าเมยก็อยู่ในสายตา แค่ไม่เก็บมาสนใจให้มากพอแค่นั้น...พี่เธียรจากวันที่ไม่มีทางรัก จนรักมาก แต่ทำยังไงก็ไม่พูดกับน้องตรงๆสักที แถมยังเลือกทางผิดที่บอกไปว่าจะไม่ติดต่อเมยอีก (เอ้อออ คิดไรอยู่อะเธียร)

...พี่เธียรในละครทำให้เราเชื่อนะว่าเค้ารักเมยมากจริงๆ กับการที่ได้ฟังเรื่องราวของเมย ทั้งยิ้มที่ได้ฟัง และน้ำตาคลอที่ได้รับรู้ความรักของน้อง และฉากที่เห็นเมยบนรถเมล์
....แค่ได้เห็นหน้าผู้หญิงคนหนึ่งที่ตัวเองทั้งรัก ทั้งรู้สึกผิด ทั้งคิดถึงและโหยหา...ผู้ชายที่เคยโอหังปากดี ก็น้ำตาตื้นขึ้นมาได้ง่ายดาย

ใจจริงเราอยากให้ความดาร์คนี้มีแค่พอประมาณนะคะ พอแค่ให้พี่เธียรรู้หัวจิตหัวใจตัวเองอย่างแท้จริง
และคงเส้นความน่ารักของเมยผู้เป็นสีสันของเรื่องเอาไว้ เหมือนตอนหน้าจะดาร์คลงไปอีกมาก

ซึ่งจุดนี้เราแอบสงสัยว่าหรือจริงๆพี่แอน ทำเส้นเรื่องไว้ 2 แบบ เพราะในเพลงไตเติ้ลยังไม่มีฉากที่พี่เธียรไปเดินเศร้าๆตรงวัดที่พม่า 
รวมถึงฉากที่หอมแก้มเมยในวัด ที่คาดว่าน่าจะเป็นฉากต่อเนื่องกันที่เมยมาตามง้อพี่เธียร หลังจากตัวเองดื้อดึงจะหย่าจนพี่เธียรกินไม่ได้นอนไม่หลับ

อีกข้อที่สงสัยคือ อยู่ๆทำไมลุคส์ของเมย 2 เดือนผ่านไป กลายเป็นสาวดาร์คแต่หวานใส่ประโปรงติดกิ๊บเฉยเลย ทั้งๆที่ผ่านมาคือเป็นเมยที่สดใส ลุยๆ เซอร์ๆ

คิดว่าละครคงพาเราขึ้นไปสุดมาหลายตอนแล้ว ก็เลยพาเราลงมาสุด เพื่อที่จะพาขึ้นไปสุดอีกครั้ง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แม้ว่าตอนแต่งกลอนโต้ตอบกันระหว่างเธียรกับเมย ตอนที่เมยจะขอไปเรียนต่อ แล้วเธียรไม่อยากให้ไปจะน่ารักมากกกกกกกก็เถอะ