เเบบนั้นเรียกว่าความรักหรือหวั่นไหว ?
   เราเจอคนคนนึง มาเป็นเวลาหนึ่งปี ครั้งเเรกที่เราเจอ เรารู้สึกว่า เขาเหมือนคนที่เราคิดว่าบนโลกนี้อาจไม่มีคนเเบบเขาก็เป็นได้ สุดท้ายเราก็มาเจอ เเต่เหตุการณ์ทั้งหมดเหมือนเราคิดไปเอง ทั้งๆที่มีพยานในหลายๆเหตุการณ์ เรารู้สึกตั้งเเต่วันเเรกจนปัจจุบันนี้ไม่เเน่ใจว่ายังเป็นความรู้สึกเดิมมั้ย เพียงเพราะเราไม่ได้เจอเขาเลย มีเหตุการณ์ที่เรียกได้ว่าบังเอิญหรือจงใจก็ไม่รู้ เราบังเอิญได้ทำงานร่วมกัน ได้สัมผัสมือเขาทุกๆวัน(กิจกรรมในคลาสเรียน) เขาพยายามพูดคุย เเละเข้าหา เชื่อมั้ยตั้งเเต่วันนั้นถึงวันนี้ ร้อยคำ ยังไม่เเน่ใจเลยว่าถึงหรือเปล่า บางที่เขาก็เหมือนคนทั่วไป บางทีก็คลายจะซับซ้อน เเต่นั้นก็อาจจะเหมือนๆเพื่อนทั่วไป เราอยากอ่านความคิดเขาเเหละจะได้เลิกคิดเลิกเข้าใจในเเบบที่เราคิด  เเละเเล้ว นี่ก็เป็นเวลา3เดือนที่ไม่ได้เจอเขา ความรู้สึกเหมือนเดิม หรืออาจมากกว่าเดิม ก็ไม่อาจอธิบายได้