โอ้วันคืนผ่านเลยมิเคยกลับ
โอ้วันลับละล่วงมิห่วงหา
ชื่นชีวันฉันใดไยเฉยชา
ชื่นชีวาไฉนเฉยล่วงเลยกัน

โถชีวิตไฉนให้ห่วงหา
โถชีวาไฉนให้แสบสัน
ชื่นชีวิตชนิดไหนไยเพพลัน
ชื่นชีวันไฉนหนอบ่ยืนยาว

อันรูปโฉมโนมพรรณที่มั่นหมาย
อันรูปกายงดงามยามหนุ่มสาว
บ่ยืนยงดุจตะวันฉันดวงดาว
บ่ยืนยาวเสมือนเดือนเลือนลับลา

โอ้รูปลักษณ์เลิศล้ำซ้ำร่ำรวย
โอ้รูปสวยโดดเด่นเป็นสง่า
อนิจจังยังชะแง้แก่ชรา
อนิจจาเชลยศักดิ์สมัครใจ

โอ้กายยนต์ปนเปกเฬวราก
โอ้กายมากด้วยกิมิสิอาศัย
โถร่างเราซุกซ่อนเหล่าหนอนไว้
โถร่างไร้สามารถหากขาดมัน

โอ้ใครหนอสนเท่ห์กเฬวระ
โอ้ใครจะคบค้าหรือขบขัน
ใครไหนจะนับถือหรือดื้อรั้น
ใครไหนกันจะไปปราศชาติชรา

: กลบทภุมรินเชยทราบเกสร