อายุ25 ย่าง26 ยุคCovid เครียดกับปัญหาวางแผนชีวิตการงาน ครอบครัว ชีวิตหลังเกษียณ

สวัสดีค่ะ 🙏ตามหัวข้อเลยนะคะ เครียดเกี่ยวกับการวางแผนอนาคตมาก ขอเล่าย้อนไปในสมัยมหาลัยเลยนะคะ เรื่องยาวมากค่ะ ใครขี้เกียจอ่าน กลัวเจอกระทู้บ่น กระทู้นี้บ่นนะคะต้องขออภัยด้วยพาพันขอบคุณ เผื่อใครมีไอเดียการวางแผนชีวิตยังไงมาแชร์กันหน่อยนะคะ ตั้งแต่สมัยมหาลัยที่บ้านคาดหวังกับอนาคตเรามากๆค่ะ อยากให้เราแต่งงานกับคนข้อนข้างมีฐานนะและดูแลเราได้ คนเฒ่าคนแก่เขาเคยลำบากมากก่อน และไม่รู้จะสอนให้ลูกตั้งใจเรียนยังไง บอกแค่ว่าเป็นเด็กดีนะ เรียนเก่งๆ โตไปจะได้เป็นเจ้าคนนายคน 55555 เพี้ยนสะอื้นรู้แค่นี้แหล่ะ สมัยมหาลัยมีหนุ่มน้อยใหญ่ ต่างชาติมาจีบมากมายเป็นเจ้าของร้านทองหลายสาขาในมาเลเซียก็มี แต่ด้วยความเป็นเด็กอะเน้าะ เพี้ยนแห้วตอนนั้นคือวัยต่อต้าน ไม่เข้าใจทำไมผู้ใหญ่ต้องบังคับ ทำให้ที่บ้านผิดหวังมากๆเพราะเขาอยากให้เราสบาย ใครๆก็เห็นว่าเราไม่เอาถ่านด้านจับผู้ เพี้ยนแห้วอีกเลยไล่ให้ไปเป็นครู เป็นข้าร้าชการ ให้ไปสอบกพ. เราก็ดื้ออีกแหล่ะ รู้ว่าอาชีพราชการมั่นคง แล้วยังไงอ่ะ ทำงานอื่นไม่ได้หรอ คือเราโง่มากค่ะเข้าใจแค่ว่ามั่นคง สวัสดิการดี มีเงินกู้ แค่นั้นค่ะ ไม่มีใครสอนและไม่ได้ศึกษา  การวางแผนชีวิต การวางแผนการเงินมันไม่มีในห้องเรียนแล้วที่บ้านเราก็ไม่ได้มีความรู้พอที่จะสอน แม่คนเดียวเลี้ยงเรามาก็สุดยอดแล้ว  หลังจากเรียนจบก็ว่างงานอยู่พักนึงจบใหม่เคว้งคว้าง ที่บ้านก็กดดันให้ทำงาน สรุปได้ทำงานที่สามารถไปศึกษาดูงานที่ตปท.ได้และเงินเดือนสูงมากสำหรับเด็กจบใหม่ เรียนจบเอกภาษาจีนค่ะ หลังจากทำงานมาได้สองปีกว่าก็มาถึงยุค PM2.5 และCovid ช่วงเดือนมีนารู้ว่าเจ้าโคขวิดระบาดหนักๆ ไม่คิดว่าจะร้ายแรงจนแพร่ไปทั่วโลก เอาแล้วว เริ่มหวั่นๆ เหมือนมียานมาประทับแล้วพยายามบอกว่า หนีไป!!! เม่าตกใจสาเหตุที่ออกจากงานเพราะงานค่อนข้างหนักและสุขภาพก็เริ่มแย่จากฝุ่นควันด้วยจ้า ภูมิแพ้เอยอะไรเคย คันตามผิวหนัง คันตามหนังศีรษะ ความคิดตอนลาออกคือตั้งใจเตรียมตัวสอบจะไป Work and holiday ที่ออสเตรเลีย พาลาออกปุ๊บ กทม.น็อคดาวน์ Covid บ้ะเจ้า!! แผนที่วางไว้หมดกัน  ไม่เป็นไรกลับไปตั้งหลักที่บ้าน คราวนี้อารมณ์แบบคนจบมามาอีกแล้วค่ะ เกลียดอารมณ์นี้นนน😭😭แม่ก็อายุมากแล้ว ไม่อยากให้เราไปทำงานนอกบ้านแล้วอยากให้มาขายของแทน ในระหว่างขายของช่วงที่บ้าน เห็นลูกๆเด็กรุ่นเดียวกันพ่อแม่เขาหากิจการให้ทำก็หวังอยากให้เราทำแบบเขาบ้าง คนนั้นไปเรียนตัดแว่น คนนู้นไปสักคิ้ว นั่นทำน้ำปั่นขาย นู่นขายออนไลน์ นู้นนนเป็นข้าราชการ อยากสอบข้าราชการไหม ? ต้องไปเตรียมสอบกพ. ถ้าจะเป็นครูต้องเรียนต่อคุรุสภา เห็นเพื่อนรุ่นเดียวกันโพสเฟสบุ๊คแต่งงาน เริ่มมีลูก เรายิ่งเครียดดไปใหญ่เลยจ้า เขาสบายแล้วมีคนดูแล เรายังดูแลตัวเองไม่ได้เลย มีแค่เงินเก็บแสนกว่าบาทจากที่ทำงานมา จะหาเอาธรรมดาก็ไม่ได้ต้องเลิศอย่างที่ผู้ใหญ่คาดหวัง แบบนี้ได้เกาะคานยาวๆชัว ผู้หญิงเฉลี่ยแต่งงานมีลูกประมาณ 25-28 กำลังพอดี แค่นี้ก็หน้าแก่แล้ว เพิ่งเรียนจบทำงานไม่กี่ปีเองทำไมโลกช่างไม่ยุติธรรมพาพันเศร้าตอนนี้สับสนมากก ช่วงที่ยังไม่เปิดน็อคดาวน์ก็อ่านหนังสือเตรียมสอบวัดระดับภาษาจีนเพื่อสมัครงาน จะลองทำงานแปลนิยายหรือเอกสารดูค่ะ อย่างน้อยแม่ก็ยังมีเราอยู่ด้วย เรื่องหาหลัวคงต้องพึ่ง Tinder🔥 แล้วถ้าไม่ใช่คนที่ทำงานหรือเรียนด้วยกันมาจะให้รักมันก็ยากอีก หาต่างชาติก็น่ากลัว ภาษาอังกฤษก็ห่วย  แล้วถ้าไม่แฟนไม่มีลูกมาเลี้ยงเราในอนาคต ไปเป็นราชการดีกว่าไหมหลังเกษียณยังมีบำเหน็ดบำนาน

ใครที่กำลังวางแผนการทำงาน การหาแฟน การแต่งงานมีครอบครัว การออมเงินก่อนเกษียรอายุ  มีวิธีจัดการยังไงมาแชร์กันหน่อยนะคะ พาพันขอบคุณ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่