คือผมทำงานละไม่ค่อยมีเวลาเล่น โทรศัพท์งานที่ว่าคือขายของช่วยที่บ้านเริ่มขาย08:00-21:30ละทีนี้เราก้พัก30นาทีเรามีเวลาคุยกะแฟน2ชั่วโมงคือ22:00-00:00คือกว่าจะได้คุยแฟนเราติดหนังชอบดุหนังเขาก้ดูไปจนถึง23:00คือจากจะได้คุย2ชั่วโมงกลับเป็นชั่วโมงเดียวละทีนี้ช่วงชั่วโมงเดียวอะเราก้ชวนคุยชัก10กว่านาทีละหมดเรื่องจะชวนคุยบอกให้แฟนชวนคุยมั่งเขาก้ไม่ชวนละบอกไม่คุยก้ไม่ต้องคุยเราก็นึกเรื่องชวนคุยพอนึกๆด้ก็ชวนพอชวนมันก้ไม่ได้ยินหลอกละทีนี้พอเราถามทำไมไม่ตอบเขาก้จะบอกไม่ได้ยินเราก้บอกเคไม่เป้นไร เราก้ชวนนอนละเขาก้ไม่ยอมนอนเพราะเราต้องทำงานเราเลยขอนอนก่อนเขาก้บอกเครเราก็เลยนอนก่อนละพอเช้ามาเราบอกเขาว่าห้ามนอนดึกอีกนะเขาบอกเราว่าไม่รู้เราเลยบอกเขาไปว่าต้องรู้ถ้านอนดึกอีกเราบอกจะไม่คุยด้วยนะเขาเลยบอกเราว่า ยอมไม่คุยดีกว่ามันก้เจ็บดีอะแหละ เราเลยถามว่าโทรศัพท์มันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ เขาเลยตอบว่าใช่ เราเลยบอกเคร มันก็อยู่ที่เธออะแหละว่าจะทำไงเขาก็ตอบกลับมาว่าก็เพราะคุยกันวันละนิดเดียวแฟนคุณจะแอบไปคุยกะไครคงไม่แปลกเราเลยตอบไปว่แล้วแต่เลยเราไม่ว่า
เราถามหน่อยเราผิดหรอที่เราไม่ว่างที่เราไม่มีเวลาคือเราทำงานไหมกว่าจะมีเวลาให้เธอกลับทำให้เวลาที่มีนั้นมันดูไร้ค่ามากเลยอะ#ผมควรทำไงอะ
ไม่ว่างผมผิดหรอ
เราถามหน่อยเราผิดหรอที่เราไม่ว่างที่เราไม่มีเวลาคือเราทำงานไหมกว่าจะมีเวลาให้เธอกลับทำให้เวลาที่มีนั้นมันดูไร้ค่ามากเลยอะ#ผมควรทำไงอะ