เมื่อฉันนัดเจอผู้ชายจากโลกออนไลน์ครั้งแรก... (สาย ฝ.)

ยุคที่กดมือถือก็หาเพื่อนใหม่ได้ไม่ยาก....จากคนไม่รู้จักมาเป็นคนรู้จัก หรืออาจกลายเป็นคนรู้ใจ
สำหรับเราโลกออนไลน์เป็นแค่อีกช่องทางหนึ่งที่ทำให้รู้จักคน แน่นอนในชีวิตจริงยังเจอทั้งคนดีไม่ดี ในโลกออนไลน์​ก็เหมือนกัน แต่ด้วยความที่เราชอบเล่นเกมออนไลน์​ msn  bb  (รู้เลยยุคไหน><) มาก่อนเราเลยมีเพื่อนจากโลกออนไลน์​บ้างเลยไม่ได้รู้สึกแปลกๆ ที่คุยกับคนไม่เจอหน้าจนรู้สึกสนิท
และนิสัยคุยกับคนง่ายเนี่ยแหละเลยเป็นจุดเริ่มต้นทำให้เราผีบ้ากล้าไปเจอ ผช จากโลกออนไลน์
ที่ตอนนี้กลายมาเป็นแฟนในชีวิตจริง | สปอยตอนจบ เพี้ยนลาเวนเดอร์




-จุดเริ่มต้นสาย ฝ -

ย้อนไป 4 ปีก่อนเราอยู่มหาลัยปี 3 ต้องเริ่มคิดเรื่องบริษัทฝึกงานแล้วบริษัท​ที่เราอยากฝึกเป็น global company ต้องสอบ และสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ​ ซึ่งในส่วนสกิลภาษาอังกฤษ​ของเรานั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เราไม่ได้กลัวการคุยกับต่างชาติ​นะ เจอฝรั่งถามทางนี่เสนอหน้าช่วยตลอดแม้จะฟิชๆเสนคๆ แต่เรากลัวแกรมม่าเลยทำให้ไม่ชอบภาษาอังกฤษ​55555 ในกลุ่มจะมีเพื่อนคนหนึ่งนางเป็นสาย ฝ สายแอพ ก็บอกเราให้ลองโหลดแอพๆ หนึ่งลองเล่นดูจะได้คุยกับฝรั่งจริงๆ แมทง่าย ได้ฝึกภาษาแน่นอน เราก็อ๋อๆ แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจเพราะมีแฟนอยู่​คิดว่าไม่น่าโอเคเดี๋ยว​ใจแตกเอ้ยไม่ใช่ ~

แต่หลังจากนั้นไม่นานเราเลิกกับแฟนคิดว่าหลังจากเลิกกับคนนี้เราจะพักเรื่องรักละ เราจะโฟกัสแต่เรื่องเรียนให้จบ และเข้าบริษัทที่อยากฝึกงานให้ได้ (นึกฟีลเด็กที่อยากฝึกงานในบริษัทที่เป็นความฝันปะ ฉันซีเรียลมาก ภาพในหัวคือเรียนจบจะเป็นเวิคกิ้งวูแมนอ่ะ)​ แล้วเราจะไม่ปล่อยให้ภาษาเป็นอุปสรรค
เลยทักไลน์ไปถามเพื่อนว่าแอพนั้นชื่ออะไร 5555555
เพื่อนบอกทินเดอร์​ พร้อมสอนวิธีเล่นและบอกเลือกคนดีๆ นะ มันจะมีพวกชอบโชว์.... ระวัง
ด้วยความมือใหม่ปัดไม่เป็นรู้ตัวอีกส่งใจให้ทุกคนเลยค่ะ (ไหนเพื่อนบอกให้เลือก)
แล้วก็มีหนุ่ม ฝ คนหนึ่งทักมา รูปโปร​คือผ้าดำปิดหน้าเหลือแต่ลูกกะตา ลองเลื่อนรูปก็มีแต่มืดๆ ให้ฟีลผู้ก่อการร้าย แต่มีรูปหนึ่งหันข้างดูโอเคไม่น่ากลัว แอบโล่งใจนิสนึง55555 เลยลองดู info
เอ้านางมาเรียนภาษาที่ไทย อยากหาเพื่อน แลกเปลี่ยนภาษา​ เห้ยยยความต้องการตรงกันเลยลองตอบไป
ก็คุยกันเรื่องความชอบนู้นนี่นั่นมาทำอะไรนางก็ตอบ แล้วก็ขอไลน์เพราะไม่อยากคุยในแอพนี้ด้วยความที่นางดูคุยเป็นมิตรเราเลยให้ไป (ขอเรียกแทนนางว่า  G ก่อนตอนแรกอ่านชื่อไม่ออก)

- ฝรั่ง vs ตูดไก่ -

หลังจากนั่นเราก็คุยกันในไลน์​ทักทายกันสวัสดีวันจันทร์​บ้างไรบ้าง
จนมาบ่ายวันหนึ่ง
เรา : วันนี้เป็นไงบ้างงงง?
G   : อยู่ รพ น่ะ
เรา : เอ้าเป็นอะไร
G   : แก้วหูอักเสบแต่หาหมอเสร็จแล้ว เธอละทำไรอยู่??
เรา : ฉันหรอกำลังไปที่สวนจตุจักร​
G   : ไปด้วยสิ หาหมอเสร็จฉันไม่มีอะไรทำ

แบ้บเมิงป่วย ต้องพักก่อนนนนแต่นางยืนยันว่าอยากไปด้วย เราได้แต่คิดคำตอบเอาไงดีว่ะ
ปฏิเสธดีไหมตอนนั้นก็แอบกลัวเหมือนกันจะชวนเพื่อนก็คงไม่ทัน แต่จตุจักร​เราก็ไปทุกอาทิตย์​ถ้าดูท่าไม่ดีน่าจะวิ่งหนีทันเอาว่ะ

เรา : อ่อได้สิ งั้นเจอกันที่ประตูทางเข้าสวนตรงนี้นะ....
(แล้วเราทักไปบอกเพื่อนว่าเราจะไปเจอคนนี้ที่นี้นะเพื่อความปลอดภัยถึงบ้านจะรีบโทรหาทันทีไม่เกินกี่โมง...)​

ระหว่างเรานั่งรถไฟฟ้าก็เลื่อนดูชื่อนางอีกที 'Guillaume' อ่านว่าอะไรว่ะ 555555 ชื่อเขายังเรียกไม่ถูกแล้วจะคุยกันรู้เรื่องมั้ยเนี่ย และ G ก็ทักมาบอกว่าถึงแล้ว ‘หิว ‘ กลายเป็นคนนัดถึงทีหลังหมดกันเฟิร์ส​อิมเพสชึ่นนน

เลยพิมพ์​ไปถามว่าเธออยากกินอะไรล่ะ?
G : ตูดไก่
F : ห้ะ!!!! เป็นงงเด้อออฝรั่งอยากกินตูดไก่ ยูล้อเล่นใช่มั้ย
G : โนววว พูดจริงๆ พร้อมส่งรูปประกอบมาให้ดู
(เป็นตูดไก่เสียบไม้)​
F : ยิ่งงงมันไปหามาจากไหนวะเนี่ย เลยบอกนางลองเดินรอบๆดูสิน่าจะมีรถเข็นขาย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่