ตามนั้นครับ ผมชอบเล่นเกม ยิ่งถ้าเล่นกับเพื่อนๆได้นั่งคุยกัน มันทำให้มีความสุขดี ตอนกลางคืนล้วนๆเพราะเป็นเวลาที่ทุกคนนอนแล้ว ถามว่าทำไมถึงเล่นกลางคืน :เพราะไม่อยากเล่นเวลากลางวัน ผมถือคติว่าความสุขของตัวเองต้องไม่รบกวนใคร ปัญหามันเริ่มตรงนี้ครับ

ผมไปทำงานในช่วงเวลากลางวัน 7:00 - 17:00

กลับมาต้องช่วยพ่อทำงานยิบย่อย (แต่มันก็ไม่ย่อยหรอก ก็เยอะพอตัวแหละ) จะว่าไงอีกที คือตอน19:00 แต่ก็ต้องรอให้ถึงช่วงเวลาที่ทุกคนไปพักผ่อนอยู่ดี ประมาณ 2ทุ่ม ผมถึงจะเล่นเกม ตามคติของผมเลย แต่แม่ผม เขามักจะตื่นมาเข้าห้องน้ำ แล้วก็เห็นผมเล่นเกม

แล้วก็จะบ่นว่า"เล่นเกมส์ทำไมดึกดื่นบลาๆ" ซึ่งมันก็ถูกผมเล่นเกมอยู่ดึกกับเพื่อนๆ 

แต่คือ ผมตัดสินใจเล่นเกมตอนดึกก็เพื่อที่จะไม่รบกวนใคร แต่พอแม่ผมมาเห็นผมเล่นเกมดึก แน่นอน มันต้องลามไปถึงพอที่เป็นเสาหลักของครอบครัว แล้วตอนนี้คือมีปัญหา

เขาพยายามจะให้ผมเลิกเล่นเกม คือ เลิกแบบตัดขาดกับเกมเลย แน่นอนครับ สำหรับผมแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ จะหักห้ามยังไงก็ตาม สุดท้ายผมก็เล่นอยู่ดี แต่คือมันเป็นปัญหาแล้วไง คือไม่มีใครซัพพอร์ตการเล่นเกมของผมเลย 

ทั้งไปที่พยายามจะทำตัวให้น่ารักที่สุดแล้ว 

ผมไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ติดเที่ยว

ไปกินไปฉลองกับเพื่อน ผมก็หยุดแล้ว ไม่ได้ไปนานแล้ว (ฉลองก็จริง แต่ผมไม่ดื่ม) 

ผมไม่มีแฟน นั่นหมายถึง ผมไม่มีอะไรให้หมกมุ่น ผมเคยเล่นกีฬา พ่อแม่ก็บอกมันกระทบกับชีวิตวัยเรียน เอาเวลาไปทำงานดีกว่า 

ทุกวันนี้ทำงานจริง และ กลับมาเล่นเกมตอนดึก แต่เขามีปัญหากันอยู่ได้ไม่จบสิ้น 

ผมอุตส่าห์ทุกอย่างให้พ่อกับแม่โอเค แต่เขาจะไม่โอเคก็ต่อเมื่อ มี เกม