เราไม่ใช่คนเก่ง เป็นคนธรรมดา​คนนึง ที่เลือกเรียนต่อในวิชาที่ถนัดที่คิดว่าเราทำได้ดี แต่เมื่อพอมาอยู่จริงๆในห้องเรียนมหาลัย กลับมีการเปรียบเทียบ ฝีมือนักศึกษา​ตลอด ตอนแรกเราก้คิดว่าเราเก่ง แต่ไม่เลน เหนือฟ้ายังมีฟ้า ห้องเรียนเรามีแต่คนเก่งๆมาก เราได้เกรดงานแต่ละที ได้เเค่ D แค่C เรารู้สึกอาย​รู้สึก​ด้อยค่ามากๆ ไม่รู้จะทำไงดี การเรียนต่อในด้านที่รักควรจะเป็นเรื่องสนุกไม่ใช่หรอ แต่เรากลับทุกข์​ทุกทีที่ไปเรียน ออกไปปฏิบัติ​ ออกไปพรีเซนต์​งาน เราทำแต็มที่ที่สุดแล้ว แต่เรามักจะได้คะเเนนท้ายๆเสมอเลย บางทีก้ไม่มีให้แก้คะเเนนด้วย เราควรปรับเปรียบทัศนคติ​ยังไงดี เพื่อให้เรียนต่อได้อย่างมีความสุข เพราะตอนนี้เรากลายเป็นคนที่ไม่อยากไปเผชิญหน้า​ความรู้สึก​ลบๆในห้องเรียน ปล.เราไม่เคนอิจฉา​คนที่เก่งกว่าเลย แต่กลับทุกข์ใจ​มากกว่าที่คำว่าเต็มที่ของเรายังไม่ได้แม้แต่ครึ่งนึงของคนเก่งและได้รับการเปรียบเทียบเสมอจากเกรดอาจารย์​ที่ให้มาแค่D