เราจบ ป.ตรีค่ะ แต่เราสมัครงานที่ตรงกับสายไม่ได้ เลยมาทำงานโรงงานวุฒิ ม.6 แม่เราด่าเราทุกวัน(ใช้คำว่าด่านะคะถูกต้องแล้ว)ว่าเราไม่ยอมไปหาสอบหางานดีๆ คือเราก็ไปสอบเท่าที่เราสอบได้แล้วนะ บางอย่างคุณสมบัติเช่นวุฒิการศึกษาไม่ผ่าน(เรา วทบ.การผลิตพืช)เราก็สมัครสอบไม่ได้ถูกมั้ย แต่แม่เราก็ด่าก็บ่นด้วยถ้อยคำแรงๆ พอเราหาทำในสิ่งที่เราชอบ เราถนัด หาว่าเราไร้สาระ ทุเรศ อย่าหาทำ อายชาวบ้านเขา คือเราชอบด้านการเกษตร ด้านบันเทิง คือก็ผิดอ่ะ ทำไม่ได้แม่ไม่ชอบ แต่ที่แม่ชอบคือเราโง่ไง เรารู้ลิมิตสมองเราดี ถ้าให้พยายามเรื่องแรงงานการปฏิบัติอ่ะ พอได้ พยายามด้านสมองอ่ะ มันต้องความถนัดใครถนัดมันป่ะ ไล่ให้สอบตำรวจบ้าง บัญชีบ้าง คุณครูบ้าง มันง่ายก็คงดี คนอื่นที่เค้าชอบ ตั้งใจสอบยังมีคนไม่ผ่าน แล้วคนที่ทั้งโง่ทั้งไม่ชอบคิดว่าจะผ่านเหรอ แค่วุฒิก็ไม่ผ่านแล้วมะ ทุกวันนี้ก็โดนแม่ด่า ดูถูกสารพัด เข้าใจนะว่าแม่พูดเพราะให้เราเก็บเป็นแรงผลักดัน แต่มันได้ผลตรงข้าม มันทำให้เราจิตใจย่ำแย่กว่าเดิมอ่ะ ไฟในใจมันหายไปหมดเลย ใครอ่านแล้วเข้าใจ คุณคิดยังไงกับแม่แบบนี้บ้าง เราแค่อยากรู้ความเห็นหรือประสบการณ์แม่ลูกคู่อื่นบ้าง ขอคำแนะนำด้วยค่ะ เราเป็นลูกที่แย่ไปไหม
ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ
คุณคิดยังไงกับแม่ที่พูดดูถูกในสิ่งที่เราถนัด แล้วผลักดันให้เราไปในสิ่งที่เราไม่ชอบ
ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ