มันอาจเริ่มต้นไม่ค่อยสวยงามนัก
เมื่อความเย็นเยือกของลมหนาว ทำให้เจ้าดอกไม้แสนบอบบางชอกช้ำไปบ้าง
วันและคืนผ่านไป ทั้งเจ้าดอกไม้และลมหนาวต่างได้เรียนรู้ข้อดีของกันและกัน
สวนเร้นลับที่มีลมหนาวโชยชื่น จึงดึงดูดใครต่อใครให้อยากเยื้องกรายเข้าไป
หย่อนอารมณ์ให้สมอุรา 

.
.
.

edit

ได้รับคำทักมาว่า เวลาที่เราเรียงไว้ไม่ตรงกับเวลาในเรื่อง
อ้างอิงจากปฏิทินบนผนังห้องพักหมอบ้าง ในห้องแพทย์บ้าง
น่าจะถูกต้องตามนั้นค่ะ  ที่เราเรียงตามเดือนไล่ไปตามแต่ละอีพี
เพราะได้ยินมาก่อนหน้านี้ว่า เขานับเดือน 12 ตอน เปรียบเทียบว่า
คือ หนึ่งปี 12 เดือน  สรุปว่า เราจะแก้ไขไทม์ไลน์ของคู่นี้ 
ตาม 12 ตอน(ep)ที่เขาได้ป่ะกันนะคะ

ep 2

เผชิญหน้า - ขุ่มมัว - ประทับใจ




ep 3

สนใจ - ใคร่รู้



ep 4

ไม่เอาใจ แต่ใส่ใจ




ep 5

เรียนรู้ 



ep 6

พัฒนา



ep 7 

ต่อต้าน



ep 8

รักษาระยะ



ep 9

เฝ้ามอง - ชื่นชม



ep 10

ขยับหา - ไม่รู้ตัว



ep 11

ไม่แน่ใจ 



ep 12 

รู้ใจ ?



จางคยออุล
สาวน้อยหมอประจำบ้านปี 3 ผู้มีฉายา หมอฤดูหนาวแสนยาวนาน
ลูกสาวคนเดียวหัวแก้วหัวแหวนของพ่อหมอทั้ง 13 คนแห่งแผนกศัลย์
เธอเฝ้ามองด้วยความนับถือและแอบรัก อ.หมอกุมารศัลยแพทย์
อ.หมออันจองวอน คนที่มุ่งมั่นตั้งใจทำหน้าที่อย่างแข็งขัน ทั้งอ่อนโยน
ใจดีมีเมตตา คนที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคือผู้อยู่เบื้องหลัง คุณพ่อขายาว 
พ่อพระ ตัวจริงของเด็กน้อยและผู้ยากไร้ทุกคน

ความสัมพันธ์แสนแปลกของสองหมอผู้ทำงานวนเวียนอยู่ใกล้กัน
แต่ก็มีบางอย่างที่คอยผลักให้ทั้งคู่ห่างออกไปจากกันเสมอ

ในหน้าที่แพทย์ คยออุลได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมายจากอ.หมอจองวอน
ไม่ใช่แค่ทักษะและเทคนิคความรู้ในการผ่าตัด แต่เรื่องของการสื่อสาร
ความเอาใจใส่ การดูแลจิตใจที่มีต่อผู้ป่วยและญาติผู้ป่วยก็สำคัญ
และต้องระมัดระวังควบคู่ไปกับการรักษาโรคที่หมอไม่อาจละเลยได้

ในฐานะผู้ร่วมงาน ความสัมพันธ์ของอ.หมอจองวอนและหมอคยออุล
มีพัฒนาการที่ดีมากตามลำดับเมื่อได้เรียนรู้ตัวตนของกันและกันมากขึ้น

ย้อนแย้งกับความสัมพันธ์ส่วนตัว,  คยออุลได้แต่เฝ้ามองและแอบรัก
ไม่กล้าเปิดเผยความรู้สึก หลบเลี่ยงเมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ต้องเผชิญหน้า 
เพราะความรู้สึกพิเศษที่มีต่อเขา ความเกร็งความประหม่าจึงจู่โจมเธอเสมอ
ในขณะที่อ.หมอจองวอน หรือที่เราเรียกเล่นๆ ว่า วอนจัง เพราะเขาช่าง วอนจริง
ก็เหมือนจะรักษาระยะห่างกับคยออุลอยู่เสมอ บางครั้งเฉยชาเกือบจะมึนตึง
ทั้งๆ ที่ห่วงใยและปรารถนาดีกับคยออุล ถึงจะไม่ได้ปิดบัง แต่เธอไม่เคยได้รู้

วันเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ คนหนึ่งใฝ่หา คนหนึ่งผลักไส
ไม่เคยมีความชัดเจน ไม่ถึงกับจะเรียกว่าถอยหลัง แต่ก็ไม่อาจจะเดินหน้าไปได้
คยออุลเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ในขณะที่เขาดูยิ้มแย้มร่าเริงกับผู้ร่วมงานทุกคน
แต่กับเธอ เป็นอะไรที่แตกต่างจากคนอื่นเสมอ ท่าทีแบบนั้นมันคืออะไร
พอวันหนึ่งเธอรวบรวมความกล้าไปหาเขา เขาก็ขยับถอยจากเธอไปอีก
ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่อาจหักใจไปจากเขาได้ ก็ยังจะดื้อรักเขาเงียบๆ ต่อไป

ในขณะที่ยังไม่มีใครรู้ใจหมอวอนจัง เราก็สงสัยกันจริงจังว่า เขาไม่รู้ใจตัวเอง
หรือเขาผลักไสความรู้สึกนั้นออกไป เพราะความมุ่งมั่นตั้งใจอย่างแรงกล้า
ที่จะได้รับใช้พระเจ้าอย่างเต็มตัวและอย่างถาวรของเขาหรือเปล่า ที่มาปิดกั้น
ความรู้สึกแท้จริงที่เขามีต่อคยออุล ด้วยท่าทีแปลกประหลาดที่ไม่เคยมีกับใคร
แปลกประหลาดจนน่าเอ็นดูแกมหมั่นไส้ของคนดูอย่างเรานี่ล่ะ ๕๕๕๕

น่าลุ้นที่สุด ว่าแม่ลมเย็นจะเอาชนะพระเจ้าได้อย่างไร แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้
ในเดือนที่ 11 ลมเย็นแทรกซึมเข้าสู่สวนเร้นลับได้นิดหนึ่งแล้วด้วยความชื่นฉ่ำใจ 

เดือน 12 ที่กำลังจะมาถึง มาดูกันซิ พระเจ้าจะส่งสารอะไรมาถึง พ่อพระ ของเรา
วอนจัง ผู้ไม่ได้ต้องการความตลกหรือขาดแคลนเสียงหัวเราะอย่างหมอคนอื่น
ความแข็งแกร่งมั่นคงที่จะเป็นคู่เคียงให้กับคนที่อ่อนโยนชอกช้ำง่ายเช่นเขา
ที่แม่สาวลมเย็นจางคยออุลมีต่างหากคือคนที่เหมาะสม ณ จุดนี้

ออมม่าโรซ่าไม่ได้กล่าว พี่นี่ล่ะจ้ะ กล่าวเอง 

วอนจังผู้มีแพสชั่นในชีวิต ยิ่งกว่าใครทุกคน 
บุหรี่ก็สูบ เมาก็เต้นรูดเสา .  .  tyrosine แซวไว้ในกระทู้ก่อน ๕๕๕๕๕๕
น้ำตานองที่ร้านไก่ทอดซอยสถานีตำรวจกับฮยองนิมหลวงพี่ จะมาไหม
พ่อพระ คุณพ่อขายาว จะได้บวชหรือจะได้เบียด  อีกไม่กี่วันขอให้ได้รู้กันสักที