สวัสดีคะนี่เป็นกระทู้แรกของเรา^^
เรามีความรู้สึกอึดอัดและอยากระบายมากๆและอยากได้ความคิดเห็นจากหลายๆคนคะ เรื่องมีอยู่ว่า ..,เรามีปัญหาความสัมพันธ์กับแฟนเราเป็นประจำทุกๆครั้งเราสามารถจัดการกับปัญหาต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาใหญ่หรือเล็กเรารับมือกับมันได้แบบถูไถบ้าง แบบดีๆก็หลายครั้ง เรารักษาความสัมพันธ์มาโดยตลอดระยะเวลา 6 ปี และเราก็ให้อภัยปรับความเข้าใจกันมาตลอดเราเริ่มต้นใหม่กับเค้าหลายครั้งมากเพราะเราเชื่อว่า เราต้องเรียนรู้ปรับแก้ไปด้วยกันเป็นธรรมดาของความสัมพันธ์ ในความสัมพันธ์นี้เราทั้งสองคนจะเติบโตไปพร้อมๆกัน ... ใช่เราคิดแบบนั้นมาโดยตลอด และตลอดเวลาเมื่อเราทะเลาะกันสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกแย่ในความสัมพันธ์ครั้งนี้คือ "การที่เค้าตะคอก ตะวาดเรา พูดจาทำร้ายจิตใจเรา" เราร้องไห้ และเราก็ "ตะคอกเค้ากลับ พูดจาทำร้ายจิตใจเค้าไปเหมือนกัน" เวลาทะเลาะกันก็มักจะเป็นแบบนี้มาโดยตลอด...., รวมถึงวันนี้ด้วย วันนี้เราทั้ง 2 คนมีเรื่องทะเลาะกันเรื่องเวลา เรื่องการเอาใจใส่เพราะช่วงนี้เราอยู่ห่างกัน เราทะเลาะกันมาประมาณหนึ่งในแชตเพราะเรารู้ว่าถ้าโทรคุยกันต้องมีตะคอกกันแน่ๆ มี2ประโยคที่ทำให้เราอยากจะปล่อยมือจากเค้าแล้วไปเริ่มชีวิตใหม่ที่เรารู้สึกมีความสุขมากกว่านี้ คือ 1. " เค้าไม่รู้ว่าจะต้องทำไง เวลาคุยกับตัวเองเค้ารู้สึกปวดหัวจัง" 2. "เหมือนเตงเรียนจิตวิทยามาเค้าคุยกับตัวเองละจะเป็นโรคประสาท" ประโยคหลังเหมือนเอามีดมาแทงเราที่สุดแล้วเราไม่คิดเลยว่าคำๆนี้จะหลุดออกมาจากคนที่เรารัก คือ หลังจากจบ ป.ตรี เราก็เรียนจิตวิทยาต่อเลย และแฟนเราก็เรียน ป. ตรีสาขาเดียวกัน(เค้าเป็นรุ่นพี่เรา 2-3ปี) เหมือนเราผ่านช่วงชีวิตมหาลัยมาพร้อมๆกันเรายอมรับ เราเสียใจมากกว่าทุกๆครั้งมันทำให้เราอยากปล่อยมือเค้า เราอยากออกจากจุดๆนี้เราไม่โอเคมากๆกับสิ่งที่เค้าพูดมันเหมือนดูถูกสิ่งที่เราตั้งใจทำ (มีหลายครั้งที่เค้าชอบเอาเรื่องที่เราเรียนต่อจิตวิทยามาดูถูและทำให้เราเสียใจ) แต่ครั้งนี้มันไม่ไหวจริงๆ เพราะเราไม่รู้ว่าครั้งนี้เราจะผ่านมันไปยังไงดีความเชื่อที่ว่า "เราต้องเรียนรู้ปรับแก้ไปด้วยกันเป็นธรรมดาของความสัมพันธ์ ในความสัมพันธ์นี้เราทั้งสองคนจะเติบโตไปพร้อมๆกัน ..." ตอนนี้มันถูกสั่นคลอนด้วย คำพูดแรงๆ 2 ประโยคนั้นไปหมดแล้ว เรายอมรับหลายครั้งที่เราพูดจาไม่ดีแรงๆใส่เค้าเหมือนกันเวลาทะเลาะกัน แต่เราไม่เคยดูถูความตั้งใจความพยามของเค้า ตอนนี้เรามาชั่งน้ำหนักดูแล้วเราคิดว่าเราเสียใจมากกว่าที่เรามีความสุข ที่เรามาตั้งกระทู้นี้เราอยากรู้หลายๆมุมมองเผื่อใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆเรามาแชร์กันได้นะคะ ขอบคุณมากคะ^^
เราโดนดูถูกความตั้งใจสิ่งที่เรารัก ...จากคนที่เรารักอยู่หลายครั้ง มันบั่นทอนจิตใจ ลองอ่านดูนะคะนี่กระทู้แรกของเรา
เรามีความรู้สึกอึดอัดและอยากระบายมากๆและอยากได้ความคิดเห็นจากหลายๆคนคะ เรื่องมีอยู่ว่า ..,เรามีปัญหาความสัมพันธ์กับแฟนเราเป็นประจำทุกๆครั้งเราสามารถจัดการกับปัญหาต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาใหญ่หรือเล็กเรารับมือกับมันได้แบบถูไถบ้าง แบบดีๆก็หลายครั้ง เรารักษาความสัมพันธ์มาโดยตลอดระยะเวลา 6 ปี และเราก็ให้อภัยปรับความเข้าใจกันมาตลอดเราเริ่มต้นใหม่กับเค้าหลายครั้งมากเพราะเราเชื่อว่า เราต้องเรียนรู้ปรับแก้ไปด้วยกันเป็นธรรมดาของความสัมพันธ์ ในความสัมพันธ์นี้เราทั้งสองคนจะเติบโตไปพร้อมๆกัน ... ใช่เราคิดแบบนั้นมาโดยตลอด และตลอดเวลาเมื่อเราทะเลาะกันสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกแย่ในความสัมพันธ์ครั้งนี้คือ "การที่เค้าตะคอก ตะวาดเรา พูดจาทำร้ายจิตใจเรา" เราร้องไห้ และเราก็ "ตะคอกเค้ากลับ พูดจาทำร้ายจิตใจเค้าไปเหมือนกัน" เวลาทะเลาะกันก็มักจะเป็นแบบนี้มาโดยตลอด...., รวมถึงวันนี้ด้วย วันนี้เราทั้ง 2 คนมีเรื่องทะเลาะกันเรื่องเวลา เรื่องการเอาใจใส่เพราะช่วงนี้เราอยู่ห่างกัน เราทะเลาะกันมาประมาณหนึ่งในแชตเพราะเรารู้ว่าถ้าโทรคุยกันต้องมีตะคอกกันแน่ๆ มี2ประโยคที่ทำให้เราอยากจะปล่อยมือจากเค้าแล้วไปเริ่มชีวิตใหม่ที่เรารู้สึกมีความสุขมากกว่านี้ คือ 1. " เค้าไม่รู้ว่าจะต้องทำไง เวลาคุยกับตัวเองเค้ารู้สึกปวดหัวจัง" 2. "เหมือนเตงเรียนจิตวิทยามาเค้าคุยกับตัวเองละจะเป็นโรคประสาท" ประโยคหลังเหมือนเอามีดมาแทงเราที่สุดแล้วเราไม่คิดเลยว่าคำๆนี้จะหลุดออกมาจากคนที่เรารัก คือ หลังจากจบ ป.ตรี เราก็เรียนจิตวิทยาต่อเลย และแฟนเราก็เรียน ป. ตรีสาขาเดียวกัน(เค้าเป็นรุ่นพี่เรา 2-3ปี) เหมือนเราผ่านช่วงชีวิตมหาลัยมาพร้อมๆกันเรายอมรับ เราเสียใจมากกว่าทุกๆครั้งมันทำให้เราอยากปล่อยมือเค้า เราอยากออกจากจุดๆนี้เราไม่โอเคมากๆกับสิ่งที่เค้าพูดมันเหมือนดูถูกสิ่งที่เราตั้งใจทำ (มีหลายครั้งที่เค้าชอบเอาเรื่องที่เราเรียนต่อจิตวิทยามาดูถูและทำให้เราเสียใจ) แต่ครั้งนี้มันไม่ไหวจริงๆ เพราะเราไม่รู้ว่าครั้งนี้เราจะผ่านมันไปยังไงดีความเชื่อที่ว่า "เราต้องเรียนรู้ปรับแก้ไปด้วยกันเป็นธรรมดาของความสัมพันธ์ ในความสัมพันธ์นี้เราทั้งสองคนจะเติบโตไปพร้อมๆกัน ..." ตอนนี้มันถูกสั่นคลอนด้วย คำพูดแรงๆ 2 ประโยคนั้นไปหมดแล้ว เรายอมรับหลายครั้งที่เราพูดจาไม่ดีแรงๆใส่เค้าเหมือนกันเวลาทะเลาะกัน แต่เราไม่เคยดูถูความตั้งใจความพยามของเค้า ตอนนี้เรามาชั่งน้ำหนักดูแล้วเราคิดว่าเราเสียใจมากกว่าที่เรามีความสุข ที่เรามาตั้งกระทู้นี้เราอยากรู้หลายๆมุมมองเผื่อใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆเรามาแชร์กันได้นะคะ ขอบคุณมากคะ^^