เราไม่ได้โรคสวยนะคะรู้ว่ามันเป็นธรรมชาติของมนุษย์คือเราอายุ16แล้วก็คือรู้เรื่องแล้ว มันรับไม่ได้จริงๆใจสั่นตัวสั่นเลย หูฟังก็ดันหายแม่หลุดครางดังพอสมควรฮือออ แม่เราพึ่ง35-36 ยังเป็นวัยผู้ใหญ่อยู่ก็เข้าใจแต่เรารับไม่ได้จริงๆแม่เขาก็รู้นะว่าเรามักนอนดึกนอนเช้าเป็นประจำ(อย่าเอาตรงนี้มาเป็นประเด็นนะคะปรับเวลาอยู่)คือห้องแม่กับห้องเราติดกันเลยใจไม่ดีทุกครั้งที่ได้ยินทุกคนทำยังไงกันบ้างคะเราไม่กล้าทำเสียงดังให้เขารับรู้ว่าเรายังไม่นอนแล้วก็ไม่กล้าคุยด้วย มันหยะแหยงๆเหมือนจะอ้วกฮือออยากให้ระวังกว่านี้ แต่ไม่กล้าพูดเลยค่ะ  TT